Morgunverðinn máttu éta um miðjan dag,
ef að það er þér í hag.
(Þarftu að koma bíl í lag?)
Lagið sem hún Lára söng
í líkvökunni
(ertu, vina, ekki svöng?)
enginn kunni.
Kunningi minn kom hér við,
kaunin sem ég ber.
(Ætti ég að elda svið?)
Ég upp hann núna sker.
Í Skerjafjörð úr Skoruvík ég skal nú róa
held síðan í Húnaflóa.
(Hefur þú séð albínóa?)
Nóa albínóa hef ég nóg af séð,
nú filmunni í tunnu treð.
(Tekur þú í öli veð?)
Veður gerast verri,
(varla kaustu Sverri,)
þá er sýnt að þverri
þrek er magnast hnerri.
Hnerri þeir, sem vírus vista,
votum úða fram úr munni
(vil ég nú hjá vættum gista)
er víst þeir smiti dreyfa kunni.
Kunni eg fyrrum kúk að þrífa
Kamrafötur margar tæmdi.
(Vertu ei karl minn kjaft að rífa).
Kaninn víst mig orðu sæmdi.
Sæmdi þér að syngja lag
um sanna jólasveina.
(Í reiði gaf ég rassi drag.)
Nú rymur þú um hreina.
Hreingerningahúsmæður
hafa nóg að gera.
(Stúfur hér og hans bræður
hafa bumbu svera)
Sver ég, heiti og sárt við legg
(svo má lengi telja)
að hvorki hár mitt sker né skegg
uns skötu upp mun selja.
Seljahverfið sýnist mér
sæta hverju lagi
(Baggalútur brátt um fer.)
að bæta sína hagi.
Högum mínum hátta vil
ég heldur eftir þörfum
(ógnar sjónum uglu spil)
en fylgja regluskörfum
Skarfakálið sker í Blesa
skvetti í stampinn vatni
(Guðsorð prestar góðir lesa)
gert af tómri natni.
Natinn er við nokkuð margt,
ef nýjabrum að dregur
-þó að mörgum þyki kargt-
þá er léttur vegur.
Vegamálavinnufundur
virðist ganga bærilega
(ketamín er kynlegt glundur);
kanna þyrfti ástand vega.
Vega máttu mikið salt,
meir en þarft.
(Þetta verður þétt sem malt)
það er djarft.
Djarfar myndir Danmörk frá
(dúfnahúsasmíð)
valdið hafa vanda hjá
vorum æskulýð.