Mörgum telst mér verða um og ó
af yfirdrifnu, vafasömu hóli.
En hérna ríkir höfuðskáldið Pó
og hamast við að sitja á friðarstóli.
Froskurinn er fagur blár
fróður er hann líka
Drengurinn er djöfull klár
kæti vekur slíka
Um froskinn fagurt yrkir
flinkur drengur.
Sá góði stafur styrkir
stofninn lengur.
Þegar sjá þig, fyrða flokkar
fyllast skærri lotningu.
Fáir jafnast á við okkar
einu sönnu drottningu.
Margt eitt gott og margan brag
megum sjá á Gestapó:
Breytir dimmu í bjartan dag
- braginn sá er eimitt Pó!
Blöndungur nýlega braust fram á sviðið
og beislaði ljóðið í innlegg mörg góð.
Á meðan ég þakka þér það sem er liðið
þá vil ég bjóða þér, sölu til skrjóð...
Andþór minn er öðlingur og eðal-spói
gríðarflottur Gestapói
grandvar maður, enginn bófi.
Varla mun nokkur hér lútnum á fyndnari finnast
né fróðari Hlebba ég lofa´ykkur því.
Þó hárið sé líklega handklæði undir að þynnast
hugsun hans tel ég sé skörp eins og ný.
Allt frá dal og út að nöf
er með sanni
Andþór okkar guðagjöf.
Gull af manni.
Frá Ölpum niður Ítalíu
allar götur niðrí sjó
fer sinn veg að fornu og nýju
foldarprýðin góða, Pó.
Umhyggjusamur hann ungum að leitar
auðmjúkum friðlum svo drottningu hans
uppfyllist fjölmargar óskirnar heitar.
Öðlinginn Hlebba ég hylli með glans!
Regína með rjóða kinn
sem rósirnar í Kína
Tæpast betri frauku finn
Frábær er Regína
Nermal veit ég natinn fýr,
nískur telst hann ekki.
Stæðilegur, stór og hýr,
stundar aldrei hrekki.
Hýr er hér í jákvæðustu merkingu þess orðs.
Herbjörn er indæll og ástmögur guða
og örlátur sagður á peninga
sem grætt hefur hann við að púla og puða
í póker og leikjum með teninga.
Ó Hlebbi sem glaðastur gengur um jörð
og gerir allt lífið svo slungið
þú stendur um málið og menningu vörð
mest lof skal í heim um þig sungið
Upprifinn þann undra gaur
Unað konum veitir
Herramann með heví staur
heitar dömur bleytir.
Afl má sækja í fossaföll
og funheitt geothermal,
sólorku og sjávarföll
en sínu mest í Nermal.
Jarl og kóngur kvæða.
Kíminn oft og sposkur.
Hann má illa hæða.
Heimsins skauta froskur.