Þetta er eftir Grím Thomsen.
Já til Hvurslagsar.
Hann var samt ekki einn um að yrkja þetta, annar maður gerði það með'onum. Hver var það?
Ég mundi nefnilega eftir þessu kvæði í TummuKukku.
stelst og nær í bókina
Björn M. Ólsen! Það var og.
Hleypir skeiði hörðu
halur yfir ísa,
glymja járn við jörðu,
jakar í spori rísa.
Hátt slær nösum hvæstum
hestur í veðri geystu.
Gjósta af hjalla hæstum
hvín í faxi reistu.
Hart er í hófi frostið
hélar andi á vör.
Eins og auga brostið
yfir mannsins för
stjarna, stök í skýi,
starir fram úr rofi.
Vakir vök á dýi
vel, þótt aðrir sofi.
"Vötn" í klaka kropin
kveða á aðra hlið,
gil og gljúfur opin
gapa hinni við.
Bergmál brýzt og líður
bröttum eftir fellum.
Dunar dátt í svellum:
Dæmdur maður ríður!
Hvað heitir kvæðið og hver orti?
Ég mundi giska á Grím Thomsen, en titilinn hef ég ekki.
Þetta er eftir skáldið fræga Bobby Fischer, sem er einmitt grafinn í þjóðargrafreitnum á Þingvöllum.
Hvað kvæðið heitir man ég ekki.
Ekki var það Grímur Thomsen, en Væni-Grétar er kominn á sporið...
Ætli það sé þá ekki hann Einsi B, sem hvílir við hliðina á Bobby gamla. Væni-G hefur sennilega ruglast á þeim og ætti að taka réttinn, nema hvurslags vilji krefja hann um heiti ljóðsins líka.
Þess má geta að 2 ár eru liðin frá dauða Einars Benediktssonar í dag.
Þess má geta að 2 ár eru liðin frá dauða Einars Benediktssonar í dag.
Eigum við ekki að segja að það séu liðin 69 ár á morgun?
Kvæðið, sem ég hefði helst viljað fá með í svarinu, heitir Um hvarf séra Odds frá Miklabæ. Stórbrotið verk þar á ferð...