Afsakið sinnuleysið og vímuna. Takk fyrir frumkvæðið Kífinn.
Giska á Hákon Aðalsteinsson.
Tek mér bessaleyfi í von um það að froskurinn liggi afvelta vegna bakkusblóta langt fram eftir helgi. Að öðrum kosti skal þetta hunsað:
Víst er það löngu ljóst og bert
að ljóðið ratar til sinna.
Samt finnst mér ekki einskisvert
að ýta því til hinna.
Jóhannes úr Kötlum?
Þórarinn Eldjárn?
Það er ekki langt síðan lína úr þessu var notuð sem titill í einhverri jólaljóðabók minnir mig. Það var ekki Þorsteinn frá Hamri?
Góð ágiskun herra Galdrameistari. Járnið var hamrað eldheitt.
Hvaða raunheimaskáld orti:
Aum er hún Kinn fyrir utan Stað
ei mig þangað langar.
Þar má enginn þvert um hlað
þurrum fæti ganga.
Hvaða raunheimaskáld orti:
Aum er hún Kinn fyrir utan Stað
ei mig þangað langar.
Þar má enginn þvert um hlað
þurrum fæti ganga.
Egill Jónasson á Húsavík?
Nei, ekki var það Egill...
Þetta er eftir kvæðakonu..
Látra-Björg?
Rétt var það... merkileg kerling. Hún samdi fleiri sveitavísur, t.d.
Reykjadalur er sultarsveit,
sézt hann oft með fönnum,
ofaukið er í þeim reit
öllum góöum mönnum.
Slétta er bæði löng og ljót,
leitun er á verri sveit,
hver sem á henni festir fót
fordæmingar byggir reit.
(Slétta er Melrakkaslétta)
Svo á hún víst að hafa ort þessi sléttubönd
Táli pretta örgu ann,
aldrei sóma stundar.
Máli réttu hallar hann,
hvergi dóma grundar.
Þegar dómarinn sem hún orti um ætlaði að kæra hana fyrir níð, þá sagði hún honum að einhverjir ribbaldar hefðu snúið vísunni við - hún væri réttari svona:
Grundar dóma, hvergi hann
hallar réttu máli.
Stundar sóma, aldrei ann
örgu pretta táli.
Lét hann því málið niður falla..
Þá á Regína réttinn. (A.m.k. á hún uppskriftina.)
Jahá!
Hver orti:
Eins og ólgandi blóð
er þitt lag og þitt ljóð,
þrungið lífi og voldugri þrá
til að rísa frá smæð
upp í himnanna hæð
þar sem heiðríkjan vaggar sér blá.
Þegar stórviðrið hvín
fegurst faldur þinn skín
og úr fjötrunum andi þinn brýst.
Eins og stormbarið strá
nötra strandbjörgin há,
er þú stríðandi’ í hæðirnar ríst.
Grímur Thomsen?
Nei.
