Allir steyptir einu móti?
Ætli margir þessa njóti?
Allir tæki- fá þá -færi
fjölbreytnin til staðar væri.
Styrki borgar íslensk ætt
ekkert um það hér er rætt.
Innan sambands enginn snæðir
íslenskt lamb, né á því græðir.
Bóndinn gekk um balafjöld
blákalt varð þá júlíkvöld.
Enn er Bjartur karlinn kræfur
konan farinn bóndi æfur.
Fer að gá í kvenna krána
karlinn fær sér ögn í tána.
Brattur eina halur hitti
halavartan er bansett slitti.
Allir þeir er skaðan skylja
sköpin kvenna ólmir vilja.
Þannig lauk hjá bónda Bjarti
blessuðum frá Neðra Parti.
Þegar bóndi velur vél
til vinstri snýst hans heilahvel
Það er ekki vitund verra
verst þætti, hann yrð´að perra.
Bónda þykir búsið gott
brúkar hann það víst a lot.
Í anda þjóðhátíðartexta Enters frá því í fyrra:
Árlega ég einatt ríð
einni dauðri á þjóðhátíð.
Bændur yrkja eignarland,
yrkja líka sléttuband.
Bóndi skilur fúll við frúna.
Fer þá hrollur mjög um kúna.
Í hreppnum taldist varla von
menn vildu RAUÐAN Ferguson.
Úti bóndi fretar á fullu
í berjamó með bláa drullu
Í fyrstu línu stuðlar standa
stafur höfuðs svo að vanda.
(Það er nú kannski ekki mitt að koma með svona athugasemd)
Þessi þráður er stæling á Bauernregeln. Ein slík er t.d. svona:
Hat der Bauer Eine Latte
muss die Bäuerin auf die Matte.
En, hér skal stuðla rétt en bragliðafjöldi vera frjáls og rím er endarím.
Bylji regn á bóndans hári
búast má við hörðu ári.
Þarna er höfuðstafur í seinni línunni, en eins má hafa hana sér um stuðla:
Fari núna frost að herða
Baugsmenn dæmdir bráðum verða.
Hér koma bændur ekki við sögu og er það sjálfsagt. En best að byrja:
Æli bóndinn yfir diskinn
eldað hefur konan fiskinn.
Hefði ef til vill verið betra svona:
Úti fretar bóndi á fullu
í berjamó með bláa drullu
Álfahestur á bónda böðlast
bráðum nægju fulla öðlast.