Prenta sumir pappír á
prestar sig í kirkjum tjá
Hausinn ber nú hárin grá
Prenta sumir pappír á
prestar sig í kirkjum tjá
Hausinn ber nú hárin grá
Heldur úfin er vor brá
Aldrei vil ég annan bjór.
Á hafsbotni liggur sjór.
Oft er vísir mikils, mjór.
Aldrei vil ég annan bjór.
Á hafsbotni liggur sjór.
Oft er vísir mikils, mjór.
Margur lítill verður stór.
Heilla mig oft brjóstin ber.
Heilla mig oft brjóstin ber.
Í berjalaut ég gjarnan fer.
Heilla mig oft brjóstin ber.
Í berjalaut ég gjarnan fer.
skreytir mig víst svíri sver.
Heilla mig oft brjóstin ber.
Í berjalaut ég gjarnan fer.
skreytir mig víst svíri sver.
Svart er kaffið, því er ver.
Einu sinni ég átti hjól.
Einu sinni ég átti hjól.
Engan grunar ég eigi kjól.
Nei nú sest ég bara á stól.
Einu sinni ég átti hjól.
Engan grunar ég eigi kjól.
Nei nú sest ég bara á stól. er ekki e-ð gruggugt við þessa stuðlasetningu?
Hvað segja sérfræðingarnir?
Hún er röng.
Einnig er aukastuðull í línunni á undan.
Ég gerist svo oforskammaður að laga.
Einu sinni ég átti hjól.
Enginn grunar mann í kjól.
Nei nú sest ég niður´ á stól.
Níðingur er mikið fól.
Hlustið á Regínu, ég er meiri bjáni. Glottir
Einu sinni ég átti hjól.
Engan grunar ég eigi kjól.
Nei nú sest ég bara á stól. er ekki e-ð gruggugt við þessa stuðlasetningu?
Hvað segja sérfræðingarnir?
Tvö grugg. Gnýstuðlar: Sest stuðlar ekki við stól.
Ef sest og stól væru stuðlar væru þeir hér báðir í lágkveðum. Hákveður eru hér litaðar kóbaltbláar
Einu sinni ég átti hjól.
Engan grunar ég eigi kjól. Hér er reyndar tvístuðlað, það má ekki, það á bara að vera höfuðstafur í síðlínu.
Setjast vil á stóran stól.
Styrmir glímir strámann við.