Sýnatöku úr súrum hval
sýnist brýnt að hraða.
Fellum hvali í fjölda val,
fyllist þjóðar hlaða.

Hlaðið aftur hitt í mark
hvalur drepinn aftur
Svíar fá nú svaka spark
svæsinn er vor kjaftur.

Kjaftur er á Kolbeini,
kann hann hval að veiða.
Hefur margt á takteini,
trítlar upp í reiða.

Reiða hengdi rána við,
reyðarhvelju langa.
Má nú ekki gefa grið,
gráhvelinu svanga?

Svangan langar mig í mat
mikið skal ég eta
á mig skal ég éta gat
uns mig brestur geta.

Flakkaði umm í fölsku gati
fattaði ekkert vinurinn,
enda gamall komma krati
og kvennsamur, notar tittlinginn.

tittlinginn ég tók af mér
á tómri vetrarnóttu
hann hefði betur séð að sér
og heldur sýnt sig að nóttu

[hmmm... stuðlar eitthvað á reiki og að rýma nóttu við nóttu er ekki gott...Skabbi]

Hvar er hann Skabbi? Hér er eitthvað ekki eins og það á að vera. Af mörgu illu, tek ég þó upp síðasta þráðarenda.

Nóttin loks er lögst í doða,
lifna draugar, fara á stjá:
Baggalútar, leirinn hnoða,
leiki ýmsa bregða á.

Ég er ekki á kaupi við þetta... hafði öðru að sinna... en rétt er að margt er á huldu hér að ofan... rímið hjá Lappa er ekki gott, en þó sleppur það og því ætti að nota hans lokaorð til að halda keðjunni áfram...

Tittlinginn ég toga í,
tær er lækur,
hristi tól og treð svo í,
tómar brækur.

Á ég nokkuð erfitt með
oft að fylgja þræði,
ef fæ ég stakan stuðul séð
sem stoppar vísnaflæði.

Of seinn og í rangri runu.

Brækurnar þær brugðust mér
er beigði ég mig niður.
Allur sást þá endinn ber,
engum fannst það miður.

Miður dagur mætir brátt,
morgunstundin hverfur,
tómar garnir hljóma hátt,
hungrið brátt að sverfur.

Svervur hungurs mér að mæna
mögnuð er sú tilfynning,
komist ég í grasið græna
gröð verð næsta sólahring.

Gimlé ,
Þakka ábendinguna,
Kveðja
lappi.

Sólarhringinn held ég að
heldur mætti lengja.
Held ég fleirum þyki það,
þýðir vart að rengja.

,,Rengjum ekki virtan veg!"
Vildi konan segja
með grænu augun, glæsileg,
sú gullfallega meyja.

Meyja hrein er mætust enn
og mjög að mínu skapi,
þannig voru þær í den
- þá var ég karl í krapi.
-

Gríslingur, þú ofstuðlar... ég ætla að hoppa yfir þig...

Meyjarblómið brosir vítt,
blómasafi lekur,
roðableikt er rakt og hlýtt,
rammar kenndir vekur.

Vekur kenndir veslings Skabba,
væna kvendið.
Æsist, hendist út að labba
undirlendið.