Feiti Einbúinn!
Og hvernig í ósköpunum fórum við að því að týna svona ferlíki?!
Átuð þjer hann nokkuð óvart ?
Ég held, að þótt ég sé með stóran munn, þá gæti það hreinlega ekki hafa farið fram hjá mér ef ég hefði gert það.
Það er hægt að gera ótrúlegustu hluti í svefni.
Ég hef ekki étið hann heldur. Enda ét ég ekki ruslfæði. ‹Grípur um kvið sér, leggst í fósturstellingu á jörðina og veltist um, emjandi af hlátri›
Ég hef ekkert séð hann. ‹Starir þegjandi út í loftið, læðist að stóra pottinum og setur lokið á›
Feiti er örugglega ekki langt undan, ég trúi engum til að snæða hann, auk þess var hann hérna um daginn einhverntímann og kemur eflaust von bráðar aftur.
Við ættum kannski að stofna þráð til að bjóða hann velkominn. Irði hann ekki glaður ef við mindum splæsa í nokkrar flöskur og skála þegar hann birtist?
Allavega er ég alltaf til í að skála Feitur eður ei.
Hvar er bauv?
Hvar í sótsvartasta helvíti er ruslaskrímslið?
Sovét-Ísland, hvenær kemur þú?
Hvar er þriðja heimsstyrjöldin sem mun losa mig undan áþján vanhæfna fáráðlinga sem eru meira en lítið mislukkaðir.
‹Kemur inn og fær það sterklega á tilfinninguna að allir búist við einhverjum merkilegum málshætti frá sér›
Öhh... sæl...
‹Reynir að finna upp á einhverju sniðugu›
Ég borðaði pening áðan.
‹Lætur sig hverfa›
Nei, sæll Hákon. Gleður mig að kynnast þér. Þú lítur mjög valdamannslega út.
‹Daðrar opinskátt við Hákon›
Því miður Ólafía... hann er giftur... og það honum Frella.