Gáfur fáar Geöff á
getur ekkert heldur
Segir að hann sé töff já
samt er lærði geldur.

argaþrasast aular tveir
offari og lærði
um annað kæri ég mig meir
þó mæli aldrei aftur þeir.

Hraunar yfir menn og mýs
mykjudreifarinn Hlebbi
Flat- hann hefur margar -lýs
helvítis skítaplebbi

Skítaplebbi, skepnufól
skaltu djöfull heita
vesælt er þitt visna tól
vonlaust því að beita.

Vímus yfir veður með
viðbjóðslegum sora
lamadýrið lygið peð
lýsnar á því mora.

Vímusinn vergjarn kveður
um viðbjóðs lamadýr.
Lyginni uppá lemur
lævís, graður og hýr

Vímus subbar vefinn út
með vísna- sínum -hroða.
Í hans rassagatsins grút
gúrku skulum troða.

Fyllir mælinn Fíflagangur
forarvilpu ógeðið
hans er glæpa-listinn langur
leynist víða smápeðið.

Flest þið eruð yndisleg
elsku krúsídúllur.
Hýr er Vímus, held það ég
í hárið notar rúllur.

Væl ég heyri vitalaust
af viti sé ei tangur.
Milli eyra eintómt haust
asn'er Fíflagangur.

Kveldúlfur úr kuntu skreið
klofs er bur
aldrei síðan öðru reið
alltaf þur

Sleikið allir slepjuna,
slafsar í ikkar kjafti
út i norðan nepjuna
ég norpaði og gapti.

Upprifinn er fólsku fól
hann Fíflagangur,
Vimus sat á friðar stól
svaka langur.

Krummo hefur Kveldúlfsrass,
kysst á báðar kinnar.
Rífur kjaft og reykir hass,
ruddi eins og aðrir finnar.

yfirlestur allir fá
argur þeytir skömmum
hlebbi Krummó kýlir smá
karlinn ætti að hlaupa frá

Skammar alla Upprifinn
eigin barm ei skoðar.
Eigi mjög af Hlebba hrifinn
hjeðan flótta boðar.

Vladimír með vísnapot
Veslings ljóta fríkið
Snöggur vil hann slá í rot
og skófla yfir líkið.

Við asna mikil móðgun er
mann sem Nermal að kenna.
Auðvitað sjá allir hjer
að ætti hann að brenna.