Dauðalagið leggur strönd
löginn upp af Sauðum
brak úr báti upp á rönd
brimið veltir dauðum
Mætumst hér á miðri leið
málið saman ræðum,
kaupum okkur kökusneið
kaffibrauðið snæðum.
Kári gamli karlinn blæs
kröftuglega núna.
Þarna kemur Gunna Gæs
gangandi með kúna.
Kúariða brátt ræðst inn
riða sauðfé fellir,
kamfílan á kjúklinginn
kotbændurna hrellir
Hrellir mig helvískur dagurinn sá
hræðilegt áfall mun verða
bellinum upp mun ei bölvuðum ná
breddurnar næ ekk'að serða
Vímus 27/01/06 - 16:56
Hrellir mig helvískur dagurinn sá
hræðilegt áfall mun verða
bellinum upp mun ei bölvuðum ná
breddurnar næ ekk'að serða
kúnum sínum kærleik hefur
kusubóndinn margoft sýnt
í fjósi skrattans skarið sefur
(skrukkan rak hann) þykir fínt.
Og farið nú ekki að lesa þetta sem einhvern ósóma.
Fínir þikjast fýrar hér
fögur kvæði yrkja,
Hér við lestur hlýnar mér
hitan mætti virkja.
Mal og þvaður þekkjum ei
á þvegnum blútnum
reyna hérna ræfilsgrey
að rétta úr kútnum.
Slorug eru stígvél mín
sjónum var að koma frá,
hellings veiði fannst mér fín
fór með aflan upp á krá.
og höndlaði bjór fyrir aflan,.
‹Blótar herfilega og rífur hár sitt›
slori á þráðinn sletti jú
slöttólfurinn lummó
Hlebbi vinur hlauptu nú
og hleyptu lofti úr Krummó
Kráarröltið reynist mér
raun í fyrramáli
En hananú! og huxi sér!
ég held bara'að ég skáli.
Skála hérna skuggalegir
skorpu-lifra-rónarnir
heiladauðir heldur tregir
heimaríkir dónarnir.
Dónalegt er perra pot
púkó jafnvel lummó
Núna kemur skondið skot
skotið fast á krummó.
Krummó er krúttlegur fýr.
Krullaðar gerir hann vísur.
Er hann þó efalaust hýr.
Engar því sleikir hann fýsur.
Ýsur Ufsa og karfaflök
jeta má með osti
ýmis hjerna orðatök
ergja mig í losti
Lostafullur letinginn
liggur uppí rúmi.
Leikur þar við lókinn sinn
loðinn, harðan tittlinginn.
‹Hristir hausinn›