Limaflapsar fleygjast um
fellingarnar lafa.
Innan skapa skyrugum
skakar böllur afa.

‹Brestur í óstöðvandi grát›

Unni egna Steins og má
Oft í hesta hús
Hesta belli heldur á
með hinni drekkur bús

Afaskið breytingu, breytti „í“ í „með“

Bús er mikið barnamein
blá þau súpa flösku,
viskugyðjan verður sein
veður sand og ösku.

Öskufallið etur líf
eyðir verum jarðar
Vægir engum vindátt stýf
vetur blæs nú harðar.

Harðar barði fjarðar fold
fönnin varðar leiði.
Jarðar sparðar marði mold
mjög svo skarðar heiði

Heiðarleikinn lofar þig
lífgar upp hér fas þitt
Bögurugl mitt bagar mig
bætir það ei geð mitt,.

Mitt er mitt, ekki þitt
mundu það ég segi.
Heldur hitt og ekki sitt
hangi bara og deyji.

Iss piss og pelamál,
púðursykur og króna.
Þegar mér er mikið mál,
mýg ég bara í skóna.

Kellan efnismikil er
ekki mikil prýði
seðla þarf að sýna mér
svo ég henni ríði.

Ríð ég ekki endalaust
elding vill ei blossa,
Vinur bara vor og haust
vill í gati hossa.

Hossast Offi heldur betur
hrossi ei ríður endalaust,
tignarlega Skjóna setur
sómamaður áfram braust.


Hossa á gellu gengdarlaust
graður eins og hundur,
af frygð hún emjar endalaust
ég elska þessi undur.

Undrið lifnar ljúft það er
líf er mikil fylling
Kemur blómleg kona hér
kætir lítinn villing

Villingur er vinur minn
veiði bráður núna,
hann á sér teigði tittlinginn
tróð honum svo í frúna.

frúin vill fá í sig sett
sómatólið góða
tækið núna titla rétt
Tittling hef að bjóða

Bjóddu mér nú brennivín
búsum allan daginn
Kannski mætir frú hér fín
fönguleg og lagin.

Lagast ef sig lætur sjá
lafði, fögur sjónum
traust ég orðin tauta þá
,,Tekur þú við krónum?"

Krónan núna sterk sem stál
stöðugleikinn heldur
eigi glöð nú Íslensk sál
útflutningur geldur.

Geld ég fyrir góðan lúr
gamall er í fasi
trítla hér um túnin súr
troðfullur af gasi.