Reisti ég upp risalók
ráðvilltur og banginn
öldruð kerla í hann tók
og úrgang fékk í svanginn.

Svangur maginn matarlaus
mettar súpan ekki
Tregur líka tómur haus
tómahljóðið þekki.

Þekkingu mína ég verklega veiti
viljið þið koma í einfalda röð
meistarabréfi mönnum ég heiti
manndóminn sýnið því nú er ég gröð.

Gröð sértu ljúfan á garðan ég mæti
gerðu mér strokur og neðanmálstott.
Ef mættirðu hérna þá mest af þér æti
Móna frú Lísa þá færðu mitt gott.

Gott er að vera graður maður
glottandi og hissa
verr er að barma blaður, glaður
með bráðalek'að pissa.

Það skal vottast að nú er Skabbi fullur....skál.

Pissa nú í plastik mál
punginn strýk á meðan
Hristi yfir hladsins skál
Heilsa vini að neðan

Neðan beltis brandari
bætir hér mitt geð
Stinnur verður standari
stynjar frúin með.

Meðvirkur ég masa nú
með þér vinur kæri.
Góður ert þó grænn og blú
glasið þér ég færi.

Færi glasið gini að
gleypi vökvan allan
Fögur ljóðin fimur kvað
fann hann á mér gallan.

Gallan þann sem guma að
glettnir menn og konur
get ég ekki giskað hvað
gerði verst minn sonur.

Sonur minn ljóshærður stúfur
situr við hliðina á mér,
saklaus lítill og ljúfur
ljósgeysla í hjartanu ber

ertu kátur karlinn minn
kvumpinn ístrubelgur
svolgrar öl í þetta sinn
sóðadrykkjusvelgur

Sóða drykkju svelgur
svolgrar´bara vín,
drekkur eis og Elgur
ellegar gamalt svín.

svínið er bæði stórt og ljótt
skálar efnilega
rymur illur sefur rótt
ruddi sóðalega

Sóðalega bleika svín
sveitt og loðið,
það er góði ekkert grín
gagnast, soðið.

soðið vont er svínaket
sóðamatur illur
fýlu skapar mikið fret
fáar góðar stillur

Stillurnar má stilla af
´stikk pillur fást víða,
þá buldi við brestur rassgatið gaf
brosandi fór hann að ríða.

ríða illt með viðrekstri
rammur fnykur
lærist samt með miklum lestri
ljótur púðursykur