Fyrirsögnin er úr Morgunblaðinu frá árinu 1958.
það er soldið gamað að lesa þetta og sjá hvernig viðhorfin spegla samtímann.
Í greininni er sagt frá hvernig rokk'n roll er að verða hallærislegt í hinum ýmsu löndum.
Það er nánast augljóst að greinarhöfundur er lítt hrifinn af „rokkæðinu“ og sá sem þýðir greinina því síður hrifinn.
Það er ekki laust við að það færist glott yfir andlitið á manni við lestur greinarinnar og maður veltir fyrir sér hvað í samtímanum eigi eftir að vekja álíka bros eftir hálfa öld.

http://timarit.is/mbl/
Árgangur: 1958
Mánuður: Maí
Dagur: 3. laugardagur
Blaðsíða: 8 og 14

Góða skemmtun.

Ég held að í framtíðinni (kannski eftir 50 ár eða svo) eigi Baugsmálið eftir að vekja mikla kátínu. Já og sennilega allt sem Guðni Ágústsson segir.

Þessu tengt en þó alveg óskilt. Þá fann ég frumhönnunina á iPod í sama blaði nokkrum árum seinna.

Árgangur: 1980
Mánuður: Janúar
Dagur: 25
Blaðsíða: 24

Og kanna Drátthaga Blýantinn neðst. Fyrsta mynd.

Mér finnst Herman alltaf bestur! 1980 og uppúr í Myndasögum moggans.

Merkilegt.

Og á þessum tíma var Tinni í Mogganum. „Tinni í Afríku.“ Er það ekki?

Jú nákvæmlega. ‹Ljómar upp›

Og á þessum tíma var "þú getur treyst almannarómi og mogganum alltaf" vel þekkt.

Minnir mig.

Sorakjaftur er á þér Sjúrður!

‹Starir þegjandi í sömu átt og Sjúrður›