Dekkið sprakk og datt svo af
dansar niður götu
en ekki bíllinn undan gaf
ég á góða lödu

Lödudraumar og Leníngrad
ljúfu sovétríkin
Stolichnaya og Stalíngrad
og stóra kommatíkin

Þessum tíkum þjösnumst á
þeytum út á eftir
margir reyna fleiri fá
flón og þroskaheftir
‹skolar sorann úr kjaftinum með ediki og setur upp sakleysislegan svip›

þroskaheftir þykja mér
þarfir mjög
þeir nanótækni nýta sér
og nema lög

Lögum samkvæmt leyfist mér
ljúga, svíkja og stela
augljóst þar með öllum er
ég ekkert hef að fela

Í feluleikjum flinkur er og furðast margir,
hvurnig snilldin hvekkir lera:
Hvar í veröld skyld´ann vera?

Má ekki annars bregða fyrir sig braghendum hér?

‹Klórar sér í höfðinu›

Betra er þó að ofstuðla ekki í braghendum...

Vera má að viðlíkt hafi varla sést hér
hendan sú hún bragðast betur
ef brostinn er á dimmur vetur

segi svona

hlewa má vera á undan af því að hans var svo dýr... skál

Mér fer ver að vera ber
vergjörn réri Hera
Þér á gréri sverðið sver
sverjið þér að bera

þessi var nú ekki eins stílhrein, en jæja

Kannske ekki frumlegt en... úps of seinn

Bera glera hlera hér
hver einn sker þá þvera
Kvera verin Séra Sver
sér þá kerið skvera

æ,æ, ég ætlaði að eyða vísunni minni út vegna ofstuðl.í síðustu línu en svo var skabbi búinn að festa við, best að laga þá bara og binda saman:

vetur getur vælt og kælt
vendir grind að lindum
Tetris betur tælt og þvælt
tinda bind í myndum

myndum kláms í klúrum
kjósa menn að synda
best er þetta búrum
ballar meður tinda

Tindum fögrum fell ég af
flýg ég vængjum breiðum
Ég er súlan hér er haf
hér ég var á veiðum

veiða núna vil ég fugl
vísund eða hagamús
þetta er aðeins bölvað bull
best að hætta’og fá sér djús

Djúsa með þér vinur vill
vökva skrápinn kverka
dásemd þykir drykkjarfyll
drekkum vökva klerka

klerka vökva vondan tel
vín það hæfir konum
þér ég ljúfan landa vel
landsins hentar sonum

Sonum Geira sinti vel
sjómenn úr þeim gerði,
þorskinn veiða skjóta sel
og standa í brú á verði.

Verði birta, verði ljós
verði nótt og skuggar
Guð í flýti út í fjós
flýgur, stoppar, ruggar

Of seinn...

hlewagestur hlær nú dátt
hljóðar, veinar, skrækir
tuskuhauss úr austurátt
æ mér leiðast kækir