bætir allt að bergja á skál
blíðkast lund og magi
Upp rís stinnur eins og stál
stuðlasmiður hagi
Hagi grænn er horfinn frá,
haustið labbar yfir,
eltir hvítust vetrarvá,
vefur allt sem lifir.
lifir okkur ævistarf
ættum það að vanda
viljinn er jú það sem þarf
- og þumlar beggja handa
Heggur mörgum hausinn af
Heiðglyrnir all rammur
reistan böllinn rak á kaf
í raka pussu allt hann gaf.
Bölvað kæruleysi er þetta í ykkur, sáuð þið ekki að það er búið að rjúfa keðjuna, kíkið á fyrri síðu... ef þið eruð ósammála þá skuluð þið gleyma þessu innleggi...
Gaf ég lúðum lausan taum
lá og drakk mitt Víti.
keðja slitin, gefið gaum
gatið það er lýti.
Gleymið þessu, ég ætla að smíða inn í þráðinn á eftir...
Handa minna held ég upp
hér og margt mig kætir
Sparkið nú með spor í hupp
spekúlantar mætir
Rétt Skabbi, las ekki nógu langt aftur.
Lýtið mátti laga strax
lútinn bætir Skabbi
óðs um gátt fer eins og lax
- elfar straum af kvabbi
Handa þræði heljarstökk
hoppar Enter slingur
Keðjan ekki klingir skökk
kætist hagyrðingur
of seinn
mætir hérna bragarbróðir
bætir okkar villuslóðir
kætast margir illa óðir
ætast varla núna sjóðir
jæja þá slapp ég loksins inn
Sjóður Barba-bragar hér
best má ekki tæmast
Hláturstárin þerr'á þér
þegar hann vill klæmast
Klæmast mætti meira hér
ég mælist til þess núna
Sá sem ætlar eftir mér
yrki ljóð um kúna
Kúnar allir karlmenn munu,
kvinnan ekki dalar.
Fyrir hring og orðarunu
allar erum falar.
Falt var kvenndið, föl var mey
fékkst á góðu verði.
Seldi holdið, sorglegt grey
svikavef hún gerði.
Gerður, ólánsmeyjan, man
mikið betri tíma.
Dróttin dýpra hafði plan
við drykkju Gerður þarf að glíma.
Glími ég við glópalán
góðri lukku kann ei stýra.
Vildi heldur vera án
vergjarnra og illra fíra.
Úff.. búin í bili.
fíra góða finna mátt
fljóðið bjarta
menn sem ekki hafa hátt
hættu að kvarta
Meinar Þú að minna og færra
mæti Þér til yndi
Að lífið ekki stefni í stærra
staðni og burtu syndi
Syndi yfir sjóinn ég
sjálfan kraftinn nota
horfi ég á hættuleg
hákarlagrey og rota
Rotaði ég einn ræfil hér,
ruslamenni mikið.
Með klækjum asninn ávann sér,
á kjaftinn fyrir vikið.
Vikið hef ég vegi af
vandaða og breiða
Því mér drottinn þráa gaf
þótta, kerskni og leiða.
Leiðar lóða tíkurnar
langarí að fáða
Prinsippið og píkurnar
pjattaðar með kláða
Kláða mikinn klofi í
karlinn greyið líður,
ef stundar sukk og svínarí
og sýktum píkum ríður.
riðið hef ég Rússameyjum,
Rúmeníusnótum
hefðarfrúm frá Azor-eyjum
og Inkapíum, ljótum