Er svo reyndar líka að lesa Bróður minn ljónshjarta fyrir afkvæmið - það er bók sem allir ættu að lesa á tveggja ára fresti eða svo.
Aldrei þessu vant er ég ekki að lesa neitt í augnablikinu. Var þó mjög duglegur í sumar og tætti í gegnum tæpar tuttugu bækur. Ég geri ráð fyrir að skólabækurnar taki yfirhöndina fljótlega
Er svo reyndar líka að lesa Bróður minn ljónshjarta fyrir afkvæmið - það er bók sem allir ættu að lesa á tveggja ára fresti eða svo.
Byrjaði að lesa þá bók fyrir dóttur mína, þá hún 5 ára. Klökknaði svo sjálfur að hún sagði: Þú þarft ekki að lesa meira pabbi. ...
Gaf henni svo spóluna.
Vjer höfum kannski upplifað Bróðir minn Ljónshjarta á eitthvað undarlegan hátt er vjer lásum hana á sínum tíma fyrir löngu því eigi líkaði oss boðskapurinn, oss fannst sem skilja mætti tiltekinn atburð sem áróður fyrir ágæti sjálfsmorða. En kannski erum vjer eitthvað stórundarlegir í tengslum við bækur. En þessa stundina erum vjer staddir milli bóka ef svo má segja.
Kæri Vlad!
Við þurfum greinilega að hittast yfir ákavíti og ræða þetta.
Ráðlegg þér samt að lesa bókina aftur, hún inniheldur ekki áróður fyrir sjálfsmorðum, heldur er þetta gullfalleg saga sem sýnir okkur fram á hvað við erum ógnarlítil korn í þessum stóra heimi... (of væmið?) Svo er það ekki sjálfsmorð að fórna sér fyrir aðra - ég hef alltaf skilið sjálfsmorð sem eitthvað tilgangslaust - og það þurfa ekkert að vera endalokin þó að við deyjum hérna megin...
(hmmm... ekki mínar skoðanir, ég er ósköp trúlaus, en svona skil ég söguna)
Eins og vjer munum þetta voru þeir bræður staddir í Nangijala og leist eitthvað illa á stöðu mála í stríðinu þar. Frömdu þeir því í reynd sjálfsmorð til að komast til Nangilima þar sem allt átti að vera miklu betra. Kannski erum vjer þó eitthvað að ruglast því það eru líklega meira en 20 (!!) ár síðan vjer lásum þetta síðast.
Critical thinking og Age of extremes.
Ekki beint skemmtilesning en nauðsynlegt engu að síður.
Hús andanna eftir Allende - átti væntanlega að lesa hana fyrir fimmtán árum þegar allir voru á kafi í Allende en mér er bara svo illa við að fylgja straumnum... Þrusugóð engu að síður.
Þá áttu sennilega líka eftir lesa „Hundrað ára einsemd“ eftir Gabríel Garcia Marques (minnir nafnið stafað svona). HEPPIN!!!
Ég er að lesa http://www.baggalutur.is/viewtopic.php?p=319358#319358.
Ellefu mínútur eftir Paulo Coelho.
Ekki búin að ákveða hvernig mér finnst hún.
Ellefu mínútur eftir Paulo Coelho.
Ekki búin að ákveða hvernig mér finnst hún.
Ég mæli með að þú lesir hana tvisvar Ugla.
Ég var ekki hrifin við fyrstu lesningu, en svo við aðra var eins og það opnuðust áður luktar dyr í heilastöðvunum og ég skildi bókina öðruvísi.
Einnig ef þú hefur lesið eitthvað annað eftir Coelho þá ættir þú að kannast við tilfinninguna sem maður fær oft við lestur bóka hans, tilfinninguna um að maður sé ekki að" fatta" plottið almennilega.
Besta bókin hans finnst mér án efa vera Veronika Decides to Die og svo kemur Alkemistinn fast á hæla henni.
Ég er sjálf að lesa skólabækur. The age of extremes er efst í staflanum.
No Nonsense Knowledge - Chemistry Made Simple.
Ansi skemmtilegt.
Ellefu mínútur eftir Paulo Coelho.
Ekki búin að ákveða hvernig mér finnst hún.
Ég mæli með að þú lesir hana tvisvar Ugla.
Ég var ekki hrifin við fyrstu lesningu, en svo við aðra var eins og það opnuðust áður luktar dyr í heilastöðvunum og ég skildi bókina öðruvísi.
Einnig ef þú hefur lesið eitthvað annað eftir Coelho þá ættir þú að kannast við tilfinninguna sem maður fær oft við lestur bóka hans, tilfinninguna um að maður sé ekki að" fatta" plottið almennilega.
Besta bókin hans finnst mér án efa vera Veronika Decides to Die og svo kemur Alkemistinn fast á hæla henni.
Ég er sjálf að lesa skólabækur. The age of extremes er efst í staflanum.
Ég varð fyrir vonbrigðum með þess bók, fannst hún ekkert skilja efir sig. Hvert var plottið eiginlega?
Ég er að lesa ljóð Roberts Burns, þjóðskálds Skota.