Stynur Halla ballar-hóra
hossast kallafjanda á
fúlmenninu FjallaDóra
frygðar-Dalla oná lá.
Lá í öli, labbakútur,
lífs- af kífi þreyttur.
Undir stýri er hann stútur,
stjarfur bæði og sveittur.
Sveittur reyndi sveinn í gaer
Svölu eina ad taela
Hrídskjálfandi hönd á laer
harla thurfti ad vaela.
Væla skalt ei vegna þess,
vinafár af konum.
Vertu karlinn heldur hress,
og hristu vel í honum.
Væla get ég vel
og lengi get ég vesnað
fyrir skrattan skattinn tel
lengi getur sá lúxús battnað.
Fyrsta orðið. Já.
Honum þykir víst hafragrautur góður
hefur hann kvelds og morgna
ef hann væri ekki snar snúinn og óður
hefði hann ekki snúið á flesta skrattana
Batnar ekki Baggalútur.
Birtist títt þar þvæla
Ljóst er hér að labbakútur
lög hefur að mæla
Sjitt ég er búnað fokkessu upp
Mæla skaltu heill og hæla,
halnum mér, sem mest.
Hina má til fjandans fæla,
fái þeir allir pest.
Starfaði við mannorðs morð
mestan part úr ári
Svíðingur með örk og orð
aftaníossa fjári
Fjári hef ég fundið til
finn þó ekki lengur.
Fannst ég greina fyllibil
fullur eins og gengur.
Gengur þessum giska vel,
gaul og væl að semja.
Hildisþorsta húðarsel,
held ég þyrfti að temja.
Temja bændur trunturnar
töltið þeim víst kenna
frúrnar setja upp svunturnar
sóma kaffi á renna.
Renna þær á rassgötin
raun er á að líta.
Beint í víðu vatnsfötin
velta sér og bíta.
Bítast þær umm sama bita
bansettar rotturmar
rennur síðan á þær skyta
svipað og tófurnar.
Tófurnar um fjöllin tipla léttar.
Treglega þeim veitist björgin nú.
Refirnir þeir rangla um sali réttar.
Rennur ennþá fé í þeirra bú.
‹Klórar sér undan skikkjunni og lítur í lagasafnið›
Búálfurinn Guðni gaut
glyrnunum til Skjöldu:
„Vild´ ég yrði núna naut.“
Nautn í fjósi köldu.
Bú-hú segir brotinn fugl
bú-hú segir Stína.
Kveisu- virðist komið -rugl
í kennara mína.
Ó! Of seinn!
Köldusótt fékk kvæðahró
kom of seint í teitið.
Þjakaður fékk af þessu nóg
þetta er síðsta skeytið.
Skeyti amors skaut mig fast
skauta brautir nýjar
Er þú meyja á mér sast
eflast kenndir hlýjar
þetta tók á, ákvað að sama hvaða orð ég myndi lenda á, þá kæmi eitthvað jákvætt kvæði, skeytið er ekki orðið sem ég bjóst við...