Nei, Júlía mín, nú ertu komin út fyrir kjarna málsins. Ég hefði eins getað sagt hversu margar tunnur er kaupandi til í að fórna fyrir eina sál. (Samt verð ég að svara spurningunni: Kvennmans).
Ég segi fyrir mína parta, að ég hef engan áhuga á þessum hjólabuxum.
Hvað kostar eiginlega olíutunnan hér í Baggalútíu?
Hvað kostar eiginlega olíutunnan hér í Baggalútíu?
Það fer eftir því hver kaupandinn er. Reyndar á alveg eftir að ræða olíuverð með formlegum hætti í verðlagsráði.
Er þá ekki mál að kalla til fundar?
Jæja, ætli það sé ekki best fyrir verðlagsráðið að ákvarða framboðs- og eftirspurnarferla fyrir sálum og öðru eins, þ.e. ef þessari blessuðu skipun er lokið. Ég mæli með að smíða eftirspurnarferil eftir einsleitum sálum en svo færa sig flóknari líkön þar sem sálir geta verið ólíkar. Best er að spyrja hversu margir eru tilbúnir að kaupa sál t.d. fyrir 80.000 mynteiningar eða ef mælt í raunvirði (t.d. hjólabuxum): hversu margar hjólabuxur er fólk tilbúið til að fórna til að öðlast eina sál.
Nú gengurðu of langt Brenjar, reikna út ferla!
Verðlagsráð ræður - það reiknar ekki.
Verðlagsráð beitir geðþóttákvörðunum - ekki sanngirni.
Verðlagsráð hefur risnu - ekki reiknivélar.
Verðlagsráð fær bakkelsi - ekki bakverki af vinnuálagi.
Hver skal setja fundinn, formaður hefur eigi verið kosinn enn.
Ég býð mig fram enda hef ég verzlunarpróf og er því mjög hæfur. Svo er ég spilltari en þið allir til samans eftir að hafa lesið mörg fræðirit í spillingu og klækjum. Ég býð líka upp á glæsilegt frítt bakkelsi á öllum fundum.
Það er venja að aldurforseti kalli saman nefndir og ráð þar til formaður, forseti eða oddviti er kjörinn.
Því spyr ég, hver er réttur aldur ykkar félagar?
Þetta eru allt stráklingar; ég er lang elst! ‹Roðnar vandræðalega› Hrmmm....þó ég líti náttúrulega ekki út fyrir að vera degi eldri en tuttugu og eins...‹Ræskir sig enn hærra og roðnar meira› Enda er ég rétt tæplega tvítug í hexum talið.
Hu..hummm..........‹drepur tittlinga›
‹Virðir Nafna fyrir sér, játar sig sigraða og laumast út aftur›
Í ljósi þessarar umræðu væri e.t.v eðlilegt að fyrsta mál á dagskrá yrði: Æskileg upphæð þeirra mútugreiðslna er þarf til að kaupa atkvæði í atkvæðagreiðslu innan verðlagsráðs um hver verði formaður ráðsins.
Einföld eftirspurnarjafna, Q = a - bP, gæti lýst eftirspurninni og því hámarksverði sem þarf til að kaupa sér atkvæði, þ.e. hver er tilbúin(n) að greiða hæsta verðið (P) þannig að Q verði ekki 0, eða a > bP. Getur einhver ímyndað sér hver verðteygnin er fyrir þegna Baggalútíu fyrir atkvæðum, þ.e. b? ‹sezt niður og sofnar›
‹Kem og hengi upp auglýsingar um Afvötnunarstofa Dillingers›
Brenjar, einföld eða flókin, eftirspurnarjafna er ekki til umræðu. Hvernig getur þú verið seðlabankastjóri ef þú áttar þig ekki á grundvallarþáttum og eðli Bagglútíska heimsveldisins.
Vinna er löstur.
Minna er meira.
Spilling er náttúrulögmál.
Hafa skal það sem "hentar" betur.
ps Hver er teygni heimskunnar?
‹Kem og hengi upp auglýsingar um Afvötnunarstofa Dillingers›
‹Rífur niður auglýsinguna›
Brenjar, einföld eða flókin, eftirspurnarjafna er ekki til umræðu. Hvernig getur þú verið seðlabankastjóri ef þú áttar þig ekki á grundvallarþáttum og eðli Bagglútíska heimsveldisins.
Vinna er löstur.
Minna er meira.
Spilling er náttúrulögmál.
Hafa skal það sem "hentar" betur.
ps Hver er teygni heimskunnar?
Allt ofangreint á að sjálfsögðu við um yfirstéttina sem við erum. Hins vegar þurfum við iðinn og góðan vinnuafla til að arðræna. Þar er nóg af eftirspurnaferlum. Reyndar þarf að halda við og rækta eftirspurnaferlana, helst með DNA tilraunum til að viðhalda vinnusemi almúgans, þ.e. hann steypir sér í skuldir (við eigum lánin) svo hann verði að vinna meira (handa okkur) og borga hærri skatta (handa okkur). Aaaahh...sannarlega er þetta útópía.