Hnéð á mér hnjaskað eftir handknattleik.
(Þessi vísa er þvílíkt feik.)

Feika máttu flestar nætur frelsisstund
er þú gengur út með hund.

Hund í bandi hér á landi hafa skal.
Um það stendur ekkert val.

Valið er af viljugum í véin helg,
sem vissulega vaða elg.

Elginn væði ef ég hefði einhvern til
að tala við um tíð og byl.

Bylmingshögg í borðplötuna barið var
um næturmál á næsta bar.

Næsti bar er næsti bar við næsta bar
sem næstum bar við næsta bar.

Barflugan er býsna ölvuð blá- um -nótt,
drepur hana drykkjusótt.

Drykkjusótt er dágóð þótt af drykk sé mótt.
og endist fram á aðra nótt.

Nóttin hefur níðst á mér í nokkur ár,
dvel ég enn við drykkjufár.

Drykkjufárið dvel ég við og dái mest.
einkum þá það angrar prest

Prestastefna puntudúkka og preláta
telst víst vera um tindáta.

Tindáta og tildurpjátur títt ég finn
og leik mér eins og andskotinn.

Andskotinn við ömmu sína átti spjall
sem að þótti súrt sem gall.

Gallinn við að gelda hrút er glær og einn:
Eiginlega ekki neinn.

Neinn sem fór að neðan og svo norðan frá
aftur þangað er að spá.

Spái á morgun spekingslega, ek sprengi dót,
og þá komi áramót.

Áramót á Álftanesi eflaust mun
ekki stöðva annað hrun.