Þó meir en Pamela.
E.t.v. ætti maður að limbra Pamelu? Ef ekki, þá í það minnsta að júlla ykkur, Upprifna Pamelu og ,hvurslags Fergesji!
Því hér hefur varla nokkur nornast um skeið.
Án þess að þið mosist í handritunum þá þótti mér kvimleitt að hlýða á hann heitinn Friðjónsson þarna fyrir stífum fimm vetrum þegar hann var að tala um uppgang góðan á Verðlausumbréfamörkuðum. Ekki var smáböggun ætlunin.
Annars væri ég líklegast að finngálknast um handritin góðu. Ýmsir gætu eflaust lútspiki þykku safnað héðan í frá meðan ég helyp út á bóka safn til að rýna í eina skruddu til að varpa hér fram tilvitnun fyrir ykkur til að giska.
Endilega skabbist á meðan.
xT
Drífðu þig þá... Sigar búrtíkinni á eftir Alberti. Svona til öryggis
dæsir mæðulega Þetta var varla voðalega létt lesning,hægir á sér eftir asann
Há æruverðugu Gestapóar býður afsökun án endurgjalds nú er röðin komin að mér
hríslast einhvernveginn fyrir framan gagnvarpið ]með utan af fuglabeinum í maganum
Góðu Gestapóar, eins ólæs og maður er með réttu en samt ritfær með þeim annmörkum sem sumum þykja umtalsverðir á nskilnings á inntaki orðaflaumsins, þá er ég búinn að lesa aftur að þessari setningu sem mér þykir góð, og nauðsynlegt til að deila með ykkur.
Þó það sé kominn vetur:
Svo bar til um haustið að Óspakur kom norður í Víðidal, á Svölustaði.
Þar bjó kona sú er Svala hét.
Þar var honum veittur beinleiki.
Hún var væn kona og ung.
Hún talar tíl Óspaks og biður hann sjá um ráð sitt "hefi eg það frétt að þú ert búmaður mikill."
Möðruvallabók
naskir bræður
Bandmannasagan er það
naskir bræður,
Stekkur hæð sína, Gísla Eiríks og hálfa hæð Helga
Ég er laus♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus ♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪ ♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus ♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus ♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
ég er laus ♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪
ég er laus♪♪♪♪♪♪
undan álögunum voðalegu
ég er laus og lifandi
héðan í frá er ég laus
er ég laus
Takk
Ketill flatnefur hét maður son Bjarnar bunu. Hann var hersir ríkur í Noregi og kynstór. Hann bjó í Raumsdal í Raumsdælafylki. Það er milli Sunnmærar og Norðmærar. Ketill flatnefur átti Yngvildi dóttur Ketils veðurs, ágæts manns. Þeirra börn voru fimm. Hét einn Björn hinn austræni, annar Helgi bjólan. Þórunn hyrna hét dóttir Ketils er átti Helgi hinn magri son Eyvindar austmanns og Raförtu dóttur Kjarvals Írakonungs. Unnur hin djúpúðga var enn dóttir Ketils er átti Ólafur hvíti Ingjaldsson Fróðasonar hins frækna er Svertlingar drápu. Jórunn manvitsbrekka hét enn dóttir Ketils. Hún var móðir Ketils hins fiskna er nam land í Kirkjubæ. Hans son var Ásbjörn faðir Þorsteins, föður Surts, föður Sighvats lögsögumanns.
Þá er þetta Njáls saga. Ekki satt?
Þetta er úr símaskránni árið 926.
spennan magnast!
Ekki hefur spennan minnkað!
enn er spennt
Rafarta Kjarvalsdóttir!
Rafarta er mjög gott nafn. Ég sting upp á að einhver nýpói noti það.