Skötuselur skekur allt.
Skortir auman nokkuð malt.
Í Marokkó er mikið kalt.
Í mat er gott að nota salt.
Umvandanir eru leim.
Umvandanir eru leim
á Sigurdulu ríð ég heim (þetta lestst illa, en... ... látum það standa)
kvelur mig oft kattabreim
Umvandanir eru leim
á Sigurdulu ríð ég heim (þetta lestst illa, en... ... látum það standa)
kvelur mig oft kattabreim
Kátur vil ég slátra þeim (skárra...?)
Já, miklu. Í fyrri línu þinni ertu í raun með höfuðstafinn í áherslulausum forlið.
Ljóðstafirnir lifa enn.
Ljóðstafirnir lifa enn
leika þeir við unga menn.
Skelfing ég í skinni brenn.
Ljóðstafirnir lifa enn
leika þeir við unga menn.
Skelfing ég í skinni brenn
skafinn inn að beini senn ofstuðlað?
Neibb, gnýstuðlareglur (og kveðufjöldi milli ess-orða) bjarga því alveg.
Undir brú er tröllið tregt.
Undir brú er tröllið tregt.
Tivoli alltaf finnst mér gegt.
Undir brú er tröllið tregt.
Tivoli alltaf finnst mér gegt.
Eitt sinn var ég U- í -trekt.
Undir brú er tröllið tregt.
Tivoli alltaf finnst mér gegt.
Eitt sinn var ég U- í -trekt.
Allt nú finnst mér dásamlegt.
Fúll nú Blesi fýlar grön.
Fúll nú Blesi fýlar grön.
Fáir bú'á eynni Mön.
Fúll nú Blesi fýlar grön.
Fáir bú'á eynni Mön.
Eitt mig vantar enn í fön
Fúll nú Blesi fýlar grön.
Fáir bú'á eynni Mön.
Eitt mig vantar enn í fön.
Ekki'er jómfrú körlum vön.
Ofsa klár er Olli slydda.