Við gullna hliðið biskup bíður,

bráðum fær hann dóminn sinn.
Yfir hægum eldi svíður
andskotinn brátt níðinginn.

Það er löngu liðin tíð
að láni bankar fé.

Lukkan hefur lag á því

að láta sig oft vanta.
Kvennafrí til Kanarí
kerlingarnar panta.

Haustlægðirnar herja á mig,
húsið berja vindar.

Nú er kátt í kotinu

kenndir eru sveinar.
En í skúmaskotinu
skammast sín hann Einar.

Kardinálar kætast mjög;
kemur páfi í teitið?

Rjómasúkk með rúsínum

og ristum kassjúhnetum
borið fram með borðvínum
við Bolvíkingar metum.

Börnin heita Ösp og Ýr,
Ilmur, Blær og Þoka.

Grípur um kvið sér, leggst í fósturstellingu á jörðina og veltist um, emjandi af hlátri
Of létt, of létt. Hér má bæta um betur:

Fingur missti foringinn;
fólið girntist unglinginn.
Pöpuls verndar ...

Af tryggingunum varð hann vís, Þór Sigfússon
veldur hamri eldibrands. Þór Óðinsson
Framsókn efldi, sem og sís, Vilhjálmur Þór
sótti gull til Bjarmalands. Veit ekki.

Mikið rétt. Vantara bara brug ...

Ekki einu sinni volgur, þrátt fyrir eldinn.

Af tryggingunum varð hann vís,
veldur hamri eldibrands.
Framsókn efldi, sem og sís,
sótti gull til Bjarmalands.

Glaður hrópar Skabbi: Skál!
skenkja Lútsins bræður.
Þvaður verður mergjað mál
mannsins brengla ræður.

Ræður brengla mannsins mál,
mergjað verður þvaður.
Bræður Lútsins skenkja skál,
Skabbi hr ...

Stebba stóð
á ströndu tróð
leir í ljóð
um leiða þjóð.

Í desember er dimmust nótt.
Þá dægileg er brókarsótt.

Rengi fæst úr Ránar faðmi.
Reiður þótti helst til grönn.
Önnur reið í blíðum baðmi
er betri, enda “lots of fun.”

Í prófkjöri berjast bræður
og bítast um sætin fá.

Hann er glæstur, hann er fríður
hann er meyja mætast gull
mest þó er hann ríður.

Sjitt, lenti á vitlausri síðu

Blótið ekki blessun Krists og páfa
blandið heldur sterkan drykk
meðan kardiná ...

Ég skelfist minn eigin skugga
skömmin líkist mér.
Og minnir á öfugugga
sem ólmast á baki þér.
.
Er kvöldar og ljósin lifna
þá læðist skugginn minn.

Vinsældum virðast þeir tapa
í Vatíkani afglapa.
Afgamlan krýndu þeir apa
og æptu: Habemus Papa!

Sofa núna syndug fljóð
í sælublautum draumi.
Um þau yrkir ástarljóð
Everto í laumi.

Venni góði virðist mér
voðalegur glanni.
Sá mun aldrei, sýnist þér
síðar verða að manni.
.
Naumast er hér nokkra að sjá
á næturhrafnaþingi.

Ljóta serða hóru Hafnfirðingar
hýrir mætast.
Brjóta lögin nokkrir Norðlendingar,
naktir kætast.

Hún verður þá svona afturábak:

Kætast naktir Norðlendingar
nokkrir lögin brjóta.
Mætast hýrir ...