Hossast Offi heldur betur
hrossi ei ríður endalaust,
tignarlega Skjóna setur
sómamaður áfram braust.
Hossa á gellu gengdarlaust
graður eins og hundur,
...
Í skiptum færðu sköndul minn
skrambi vel að nota,
ljótur er posinn pungurinn
pæld og litil tota.
Fögur lítil læragjá
losta hjá mér vekur,
Inn í kunntu bóndinn kafar
kerlihgin á meðan skrafar.
Glernnir sundur báða barma
bóndi ríður, kindur jarma.
Ljómar upp
Læðist að mér sifji og svefnsins drungi
svona er að vera aldinn
aðallega soldið baldinn.
Svefninn að mér sækjir nú
saðddur er og lúinn
það er svona voddí vú
var ég ekki búinn.
Klórar sér í höfðinu
Snorri gæða sauður er
settur á í vetur,
hann við rollur reina fer
en riðið ekkert getur.
Sleikipinnan sleikja þarf
slíkt má kalla forleik,
að lokum upp í kunntu kvarf
kvinnan varð af nábleik.
Skaust til fjalla skuðargleið
skrattinn bjó í ...
Blómaskrúðinn, bóndarós
blómstrar nú í haga´
Í morgun þurfti að far'í fjós
flórrinn þurfti að laga.
Nú er lag á bænum Læk
lagstar allar kvynnur,
Bros ...
Beint er stefnið á þínu skipi
Skabbi góður,
ei það líkist leku hripi
langar þig í róður.
Fóta nett og björt á brá
blíð er mærin Fríða,
gefur vonir vekur þrá
vilirðu henni ríða.
Höfuðverkur heljarsár
heldur lengi kvelur,
kulda hrollur flensu fár
feikna skita, dvelur.
Nú er úti rok og regn
risjóttur tíðar skratti,
Gott er að búa í Grunnavík
gróskuríkt er mannlíf þar,
býr þar Tumi og Tobba frík
Tómas ríki og Valdemar,.
Veðrin gerast válind hér
vindar stríðir gnauða,
Læti hér ég engin líð
lagstur er í fleti
við mér brosir nóttin blíð
blunda og dorm'í leti.
Kannast nú eittkvað við þennan fyrripart,.
Starir þegjandi út í loftið
Húfu mína set á haus
hríðar kóf er úti,
kólgan hún er linnu laus
lán að hér var skúti.
of seinn
Villt er blóð og vænar meyjar
viljja þér gera kosta boð,
ef færi gæfist í grænar eyjar
graður þeim riði undir voð.
Trítil óðir tölta þeir
tarfinn þur ...
Semjið fleiri drykkjuvisur mínir menn
og mannsöngva með klámívafi drjúgu,
ég bara hreint á rassgatið með það renn
rembist samt og fer og kaupi bjúgu.
Trítil ó ...
Skyrgámur er sóma kall
svelgur ei til ama´,
skyrið á hanns vörum vall
varkár eins og dama.