Ef mig langar śt į lķfiš
alltaf fer ég sušur.
Žar mķn bķšur vķn og vķfiš
og villtur mannfögnušur.
Flestar helgar fę ég mér
flösku af brennivķni.
Žetta var aušvelt.
Davķš frį Fagraskógi um Helgu Jarlsdóttur
Allir kettir baka brauš.
Żmsir trśa į ęšri mįtt.
Dįnarför og fregn um jörš
fęst į morgni hverjum.
Mķn er vist ķ veröld hörš,
vafin žraut og erjum.
Įšan fór ég śt ķ bśš
eftir kók og snakki.
Ekkert finn ég oršaskart
andi minn nś linur.
Botn ég spinn viš bögupart
og blķška sinniš, vinur.
Inniviš ķ leti ligg
į laugardegi žessum.
Blęs śr vestri austanįtt.
Feitur mašur hleypur hęgt.
Laukrétt hjį Pó, KN var žaš.
Nei, ekki var žaš Bólu-Hjįlmar. Smį vķsbending; Žessi hagyršingur var unglingur žegar Bólu-Hjįlmar dó.
Nei, ekki var žaš Flosi, gettu betur
Nei ekki var žaš Ragnar. Gettu betur
Neibb, ekki var žaš hann. Gettu betur
Hvur orti:
Žetta fęra žarf ķ stef,
žó ég hafi legiš;
Lķfiš vęri erfitt ef
enginn gęti hlegiš.
Śr biflķunni blašsķšur skal rķfa
svo bandiš hjóna prestar geti vķkkaš.
Strax viš ęttum ķ žessu aš drķfa
svo öfuguggahįttinn getum prżkkaš.
Klerkastéttin klofin er
ķ kynlķfsmįlum okkar.
Žetta ku vera Andrés Björnsson eldri