Ákvađ ađ búa til nokkrar stökur í tilefni heimkomunnar
Ekkert slćr út ferđ á fjöll
fótgangand'og móđur
sagan ţó er ekki öll
ekta vinur góđur
Gott er líka grasiđ í
á grúfu skođa flugur
rísa ofar rođaský
reikar ţangađ hugur
Bjórinn drekka dunda sér
í dúnalogni góđu
í fjarska heyrist fuglager
fimm á ţúfu stóđu
Munda sleipann slípurokk
slá svo garđinn heima
kasta af sér klćđ'og sokk
kannski sér svo gleyma
Baggalútinn sakna samt
svei mér ţar er stuđiđ
mikiđ ţađ nú mér er tamt
mikiđ elska tuđiđ