Á lútnum mig langađi í fćting
léleg samt ţótti mér mćting.
í laumupúk
- međ prump eđa kúk-
einn var og enginn međ skćting.
En tímanna vélin var töpuđ
tómlegt - ég sá engan sköpuđ.
Samt ćstur ég var
- vitlaus og snar
skrumgleypnisetan var skröpuđ
Ég espađist upp og ţar trylltist
og endalaust mćlirinn fylltist
ég ráfađi um
-međ röfl og međ skrum-
á rafmćlisţráđínn ég villtist.
og ţar stylltist.
Leitt mér ţykir lélegt ţras
ljótt er ryk ađ ţyrla
eitt glas bikađ eiturbras
í munnvik ţitt byrla.
ljótur kjaftur gallađ geđ
greindarskerđing nokkur
vertu betri ef viltu međ
vera hérna okkur
Brandaraöndin bregđur sér,
í bögusmiđsins líki.
Limrur ţessar líkar mér,
lítiđ ţó ég flíki.