Frábćr í alla stađi...
Ég var á báđum áttum, svona fyrirfram, hvort ég ćtti ađ drekka mig dauđadrukkinn áđur en mađur myndi mćta...lét ţađ samt ekki eftir mér, enda óvíst hvers konar minning hefđi veriđ af ţví. Ţví fékk ég mér eingöngu eitt glas af kaptein morgan í kók áđur en fariđ var af stađ.
Ţađ var ekki laust viđ ađ ţađ fćri um mann fiđringur ţar sem leigubíllinn ók međ mann niđur laugaveginn í átt ađ kaffihúsinu 11.
Ţegar inn kom, fór ég rakleiđis ađ barborđinu og spurđi hvort Baggalútur vćri heima...mér var vísađ uppá efri hćđina og labbađi óstyrkum skrefum upp.
Ţegar upp var komiđ, tók ég eftir ađ á borđi viđ innganginn voru nafnspjöld og gestabók, ţar skráđi mađur nafn sitt og notendanafn og fékk nafnspjald ađ launum. Svo fór mađur ađ skođa hverjir vćru mćttir og grípa í hendur manna, ég var frekar snemma á ferđ, miđađ viđ marga ađra, en ţó voru mćttir Hakuchi, Dio, Blástakkur, Tinni, Vladimir, Herbjörn og ritstjórnin.
Til ađ byrja međ, voru menn bara ađ sötra bjór, horfa á fótboltann međ öđru auganu og spjalla, sumir höfđu ţađ á orđi ađ ţeir hefđu búist viđ mér veltandi inn dauđadrukknum og ađrir vildu vita hvort ég vćri alltaf drekkandi Ákavíti...
En ađ hátíđinni, fólk hélt áfram ađ streyma inn og ţađ verđur ađ viđurkennast ađ ég hef sjaldan veriđ úti ađ skemmta mér međ meira einvalaliđi.
Enter og félagar voru frábćrir, sem og allir gestir...vöntun á nokkrum olli vonbrigđum, en skál ţeirra var ţá bara drukkin...
Ákavítiđ sem ritstjórn hafđi aflađ, kom ágćtlega út, mátti finna yndislega kúmeinlyktina, ţegar staupinu var brugđiđ ađ vitum og eftir skotiđ, fann mađur bragđmikinn eftirkeim, međ appelsínu- og kúmenbragđi, greinilega var um árgang 1986, sem var óvenju hentugur til Ákavítisgerđar, enda veđurfar til kúmeinsframleiđslu međ eindemum gott í Álaborg.
Hátindurinn var ţó náttúrulega verđlaunaafhendingin og vil ég biđja ritstjórn um ađ birta rćđur ţćr sem haldnar voru viđ verđlauna-afhendinguna.
Ţessi árshátíđ eđa afbrigđi af henni má ađ ósekju hafa 2-4 sinnum á ári.
Eitt ţótti mér skrítiđ, en ţađ var sú stađreynd ađ mađur gat ekki lesiđ ţađ sem allir voru ađ segja og ţví missti mađur af nokkrum ţráđum, en ţađ er langt síđan slíkt hefur gerst hjá mér...