Kćri Ira Murks
Vissulega mun ég segja vissulega nokkrum sinnum... en mér ţykir mjög leitt ađ hafa sćrt ţig...
Vissulega hef ég stundađ hér tittlingaskít, argaţras, blađur og orđagjálfur međ ţađ ađ markmiđi ađ fćla ţig í burtu...
Vissulega hefđi ég mátt sleppa ţví og vissulega fćri betur á ţví ađ ég myndi hrósa ţér fyrir listalega ort kvćđi um neftóbak...
Vissulega... en stađreyndin er sú ađ ég er hćttur ađ taka í nefiđ og ţví verkjar mig í nasaholurnar af sárri ţrá ţegar ég les félagsrit ţín...
Vissulega var ţađ illa gert og vil ég vinsamlegast biđja ţig um ađ koma aftur á hiđ heilaga Gestapó...
Međ vinsemd og auđmýkt
Skarpmon Skrumfjörđ
P.S.
Ég orti eina neftóbaksvísu fyrir ţig, vonandi tekst ţađ nógu vel til ađ ţú komir aftur...
Tóbakskorniđ tendrar bál,
í trýni forn er raftur,
bogna horniđ hreyfir sál,
hornef ţornar aftur.
[Tárast og fćr sér í nefiđ] Ég get ekki veriđ reiđur viđ ţig elsku Skabbi minn, fáum okkur nú í nefiđ og drekkum smá Ákavíti. [Knúsar Skabba sinn karlmannlega]
[Knúsar á móti]... já karlinn minn, viđ skulum gleyma ţessari deilu og drekka Ákavíti og taka í nefiđ [Tekur í nefiđ og tárast]
Skál
[Getur ekki stoppađ flöskuna í nösunum og drekkur hana ţví alla]
Sl+ákld fyrirykkur öllum og gleđilergt nútj ár og takkr yfif ađ gamlea ae se m er á endad...
Leikiđ ykkur svo fallega héđan í frá. [Horfir á Skabba og Ira til skiptis. Blikkar augunum]
Skabbi, ţú hefur vonandi ekki orđiđ mjög sár ţó ég hafi sagt ađ kvćđiđ hans Ira vćri betra en ţitt.
Af hverju ţurfa menn alltaf ađ sćttast? [Klórar sér í huppnum međ hátíđlegri stillingu]
Skabbi, láttu nú renna af ţér eftir hátíđafylleríiđ. Skrifa opiđ afsökunarbréf til sjálfs sín!!
Fáheyrt athćfi og fullkomlega ósiđlegt, jafnvel af skrumara............
Skrumari og iramurkS - ćtli pistlarnir ţeirra séu svona efni og andefni... skál láks! [fćr sér ákavíti í hina nösina]
Ja hérna... ţvílíkt hugmyndaflug, hafđi ekki tekiđ eftir ţessari samhverfu... ţessi Ira slćr öll met...