Mađur kom í mjólkurbúđ og ćtlađi ađ kaupa Ákavíti. Ţegar mađurinn var búinn ađ borga, rétti afgreiđslustúlkan honum Áka flöskuna.
Hugsi fór mađurinn aftur inn í mjólkurbúđina og náđi sér í Kláravín, borgađi fyrir, en ţá kom klár og drakk víniđ...
Ţá sagđi mađurinn:
„Jćja, erum viđ ekki búin ađ mjólka ţennan brandara einum of oft?“
Stúlkan sagđi ţá kímin á svip:
„Viđ erum nú alltaf svo létt hérna í léttmjólkurbúđinni“
Oss finnst ţetta súkkulíkara eđa jafnvel bjórlíkara [Fćr 1989-nostalgíukast].
Á hverju eru menn eiginlega hérna? VÍMUS - ert ţú ađ spilla saklausum sálum hérna?