Ţetta lélega félagsrit er bara til ađ eyđa félagsriti af forsíđunni frá mér síđan í haust.
Ţađ gerđust undarlegir atburđir nú skömmu fyrir göngur. Hrúturinn Móri fór ađ baula eins og belja og nautiđ (nafnlaust en oftast kallađ Nautiđ) fór ađ jarma sem lítiđ lamb (nánar tiltekiđ líkt og Móri ţegar hann var lítill lambhrútur).
Gruggugt, já sem forarpyttur í mýri eftir sótsvarta rigningu...
Ég fór ţví út á tún og tékkađi á tuggunni og í ljós kom ađ einhverjir sveppir voru byrjađir ađ vaxa á túninu....
Til ađ gera langa sögu stutta, ţá er búiđ ađ opna Gestapó aftur og sér mađur loks fullt af andlitum og nöfnum sem mađur hefur svo sannarlega saknađ í allt sumar...
Lifi sannleikurinn.... lifi Baggalútur... og Gestapó...
Frá ţví vor átti ég sjálfssagt viđ... en í mínum huga er komiđ vor fyrst Baggalútur er kominn aftur...
jamm-gott ađ vera kominn aftur - verđ samt ađ segja ađ ég kenmn ekki viđ útlitsbreytinguna...