Ţađ er eitthvađ ekki eins og ţađ á ađ sér ađ vera, ţađ er eins og eitthvađ sé ađ...
Hvađ er ţađ, hvađ er á seyđi, hvađ... HVAĐ?
Jú ég veit, ef eitthvađ er ađ marka orđróminn, ţá er Baggalúturinn ađ fara ađ loka eftir einhverjar mínútur og ţar međ er stođum Gestapós-raunveruleikans kippt undan okkur...
Ég veit ekki međ ykkur en ég ćtla bara ađ sitja hérna og sötra Ákavíti, glápa á skjáinn... ţar til yfir lýkur... sum ykkar mun ég sjá í sumar á öđrum spjallsvćđum sem ţiđ hljótiđ ađ vera búin ađ frétta af... önnur ćtla ađ fara í ćrlega Afvötnun... til ykkar segi ég gleđilegt sumar og Skál...
Sum ykkar eru sjálfssagt ađ sjá ţetta í fyrsta skipti í haust og ţví segi ég Jibbí, ţađ er búiđ ađ opna Baggalútinn aftur... Skál...
Skál. Gleđilegt sumarfrí ţangađ til ég hćtti ađ nenna ađ vera í fríi og leita ykkur öll uppi, á netinu.
Skál ! [Sýpur á fagurbláum drykk og ákveđur ađ halda ţví áfram fram yfir lokun. Kemur međ nokkra kassa af ţeim sama drykk og býđur viđstöddum]
Skál Skabbi minn og ţiđ öll.
Sum sér mađur ekki fyrr en í haust en önnur verđa á vegi mans á öđrum vettvangi eins og Skabbi segir og mín lokaorđ verđa ţví
SKÁL!
Fćr sér líka fagurbláann drykk og horfir á sólarlagiđ.
ţađ eru innan viđ fjörutíu mínútur eftir og einhvernveginn er ţetta ljúfsár tilfinning sem hríslast um mann allann eins og hafgola á sólskinsdegi.
Kannski er líf utan Baggalúts. [Reynir ađ rifja upp síđasta sumarfrí]
[Hrökklast afturábak og hrasar viđ]
En oss finnast kvöldin stöđugt verđa dimmari og drungalegri ţessar vikurnar hver sem ástćđan er... skál ! [Sýpur á fagurglćrum drykk].