Nú er ađ koma helgi og ţví skellti ég mér í bankann og fékk yfirdráttarheimild… fara mun fé betra… Skál fyrir helginni…
Í morgun ég vaknađi visinn og ţreyttur,
vantađi aur fyrir drykkjunnar stuđ.
Ég greiddi mitt hár síđan gekk nokkuđ beittur
götuna löngu, já bölvađ var puđ.
Rólyndur gekk inn já ríkur er bankinn,
ég reyndi ađ sannfćra gjaldkerann minn:
„Jćja minn kćri, nú tómur er tankinn,
taumlaus var drykkjan í gćrkveld’og hinn“.
Lyktin af drykkjunni sljóvgađi slánann,
slefađi brátt og varđ hífađur mjög.
Međ alţekktri snilli ég kreysti svo kjánann,
karlinn ţá skrifađi heimildardrög.
Og nú er ég ríkur og redduđ er helgin,
rísa mun glćsilegt stuđpartíbál.
Ákanna víti og bjór fyllir belginn,
börnin mín öll nú ég segi hér - Skál!
Sammála síđasta rćđumanni. Óborganlegt kvćđi.
--
Skál, af lífs- & skálar kröftum !