Einfaldar bragfrćđireglur fyrir ferskeytlur, má yfirfćra á önnur vísnaform. Hér er ég ađ reyna ađ koma međ ţćr eins einfalt og hćgt er fyrir nýliđa í ferskeytlugerđ...
1. Stuđlar eru tveir í fyrstu og ţriđju línu og einn höfuđstafur í annarri og fjórđu línu.
2. Muna ađ hafa stuđul í ţriđja bragliđ fyrstu og ţriđju línu (feitletrađ í dćmi), hinn má vera annars stađar í línunni (skáletrađ í dćmi) en ţó fremst í bragliđ (bragliđir eru skiptir í dćminu á eftir međ /..../)
3. Höfuđstafur skal vera sá sami og stuđlar línunnar á undan og fyrst í línu tvö og fjögur
4. Allir sérhljóđar stuđla saman... A, E, O o.sv. fr.v.
5. Samhljóđi stuđlar bara viđ eins samhljóđa, K stuđlar međ K, B stuđlar viđ B o.sv.fr.v.
6. Sérstakar reglur eru um S: Sk stuđlar viđ Sk (á einnig viđ um sl, sm, sn, sp eđa st), S stuđlar ţó viđ Sv og Sj
Dćmi:
Ekki /kann ađ/yrkja /brag
en ég /finn oft /stuđla.
Stuđlar /nir ţeir/stýra /lag
standa /ekki /bruđla.
Ég mćli nú međ ađ ţeir sem vilja prófa setji inn dćmi hér fyrir neđan og ef ţađ er eitthvađ vitlaust viđ bragfrćđina, ţá mun ég og jafnvel einhverjir ađrir lagfćra ţađ... Skál
Veistu Skabbi vinur minn
vér kunnum eigi ađ yrkja
Kannski seinna komi ţinn
og kenni mér ađ virkja
Bara til ađ undirstrika „hćfni“ mína.
Stuđlar kvćđa standa á
stofni fornum, góđum.
Vísnagerđ ei veldur sá
sem vill ţá ekk´ í ljóđum.
Aldrei er góđ (klám)vísa of oft kveđin, Skabbi minn. Nćsti kafli ćtti svo ađ fjalla um hrynjandi. Ţađ er agalegt ađ sjá hvernig sum ungskáldin missa niđur alla hrynjandi í örvćngingarfullri leiđa ađ rími og stuđlum.
Lćrđi-Geöff leitar ađ
lýtalausum hćtti
vill hann vel og velur ţađ
vitiđ brúk ef ćtti