Ó ţú sem ... ... ... .... ... ...
... ... ... ... ... djásn í hendi
... ... .. ... kastar kveđju ...
... nokkuđ ţér... ... ... ...
... ... ... ... ... ... ... Ákavíti
... ... drykkur kaldur...
... glasiđ ... ... ... ... ...
... ... ... ţó ađ ... ... ...
En ţú ... ... ... hjarta
... kekki ... ... ... ... ...
... enda ... ... ... svarta
... kalt ... ... ... ... ... ...
... draumur... ... ... ...
dregur... ... ... ... fori
Ţví ađ ... ... ... ... viti
... ... skeriđ ... ... ...
Ţetta er ein lélegasta hugmynd sem ég hef fengiđ, lćt ţađ ţó standa öđrum víti til varnađar um ađ senda ekki inn óklárađ rusl... skál.
Ó ţú sem tókst mitt djásn í hendi.
Og saugst međan undirritađur kastar kveđju á afa ţinn.
Ţađ er annars nokkuđ ţér líkt ađ gera svona lagađ.
Neitađir mjer um Ákavíti
og sagđir ađ drykkur kaldurfćri aldrei
í árans glasiđ. Ţetta vćri alger skömm ţó ađ sopinn vćru fjandi góđur.
En ţú međ ţitt stóra gin og hjarta.
Fćrđ ţú ekki kekki í hálsinn af ţessu totti.
Svara ekki enda sama ţó ţú sjúgir svarta
ţegar kalt er í veđri og ekkert heitt ađ fá.
Ţú ert alger draumur elskan, hvernig ţú
dregur hann inn úr forinni.
Ţví ađ heitt er ţitt kok og viti
menn. Kanski er skeriđ ekki svo slćmt eftir allt saman.
hundi.
Ég er ósammála bakţönkum Skabba. Ţetta er snilld. Ţađ eina sem ekki má gera hér er ađ fylla í eyđurnar, hvorki upp á grín, eins og Hundi gerir, né í alvöru. Allt slíkt er argasta klám, eins og ađ krota á málverk meistaranna.
Hér er hverjum lesanda ćtlađ ađ ímynda sér hvađ eyđurnar standa fyrir. Sú upplifun byggir algerlega á reynsluheimi lesandans ásamt verđmćta- og gildismati hans.
Ţađ er heldur ekki sama hvađa bútar eru birtir. Skabbi hefur valiđ hina takmörkuđu tjáningu sína af kostgćfni. Slík er fágunin ađ annađ eins hefur ekki sést ef frá er taliđ ritsafn Skúla W. Skíđdal, en ţađ er nú önnur saga.