Á ađ banna sölu á gćs eđa lendum viđ í ţví sama og međ rjúpuna.
Nú verđur mađur ađ passa sig ađ fara ekki međ fleipur, en mig minnir ađ í fyrra hafi Náttúrufrćđistofnun Íslands (NÍ) komiđ međ ţá tillögu ađ banna sölu á rjúpu. Siv Friđleifsdóttir umhverfisráđherra tók undir ţetta og bar fram tillögu ţess efnis fyrir umhverfisnefnd Alţingis.
Sú tillaga var hinsvegar skotin í kaf af umhverfisnefndinni, ađallega til ađ pirra Siv eđa út af einhverjum pólitískum leik, ţótt rökin fyrir banninu hafi veriđ góđ. Međ ţví ađ banna sölu á rjúpu vćri veriđ ađ koma í veg fyrir ađ stórtćkir veiđimenn, gćtu selt sínar rjúpur. Ţess ber ađ geta ađ ţessir stórtćku veiđimenn eru um 5% allra veiđimanna og veiđa um 50% veiđinnar. Međ ţví ađ banna mönnum ađ selja rjúpu, mćtti ţví draga úr veiđi um allt ađ 50% og samt leyfa 95% veiđimanna ađ halda áfram óskertum veiđum.
Fyrir vikiđ ákvađ Siv ađ ganga enn lengra og afturkalla veiđileyfi á rjúpuna (ath. allir fuglar eru friđađir, en gefiđ er út sérstakt leyfi um fuglaveiđar af Umhverfisráđherra). Ţetta er í raun ađdáunarvert framtak hjá Siv og reyndar í eina skipti sem hún hefur gert eitthvađ ađ viti, ađ mínu mati. En út af ţessum pólitíska skrípaleik er öllum rjúpnaveiđimönnum bannađ ađ veiđa rjúpu, allir ţurfa ađ líđa fyrir ţrjóskuna í ţingmönnum en ekki bara ţessir örfáu magnveiđimenn.
Nú er NÍ aftur komin á stúfanna og komnir međ tillögur um ađ banna sölu á gćs, međ svipuđum röksemdum. Ég er fullkomlega sáttur viđ ţćr tillögur, eins og ég var viđ tillögur um bann viđ sölu á rjúpu. Nú skulum viđ bara vona ađ sagan endurtaki sig ekki og ađ hér verđi komiđ á allsherjar gćsaveiđibann.