Hérna er smá pistill sem egóiđ mitt vildi endilega skrifa... innskot mín í hornklofa... eđa geđklofa hehe...
Segjum ađ mér detti í hug ađ skrifa ćvisögu, [já ţú ert alltaf jafn hégómafullur...], yrđi mađur ţá ađ skrifa fyrir tvo, ţ.e. mig og Skabba [ertu ađ segja ađ ég kunni ekki ađ skrifa fífliđ ţitt...].
Nú er líf mitt ađ sumu leiti frábrugđiđ lífi hans Skabba [sem betur fer held ég bara...] en ţar sem okkar líf er svo samtvinnađ, ţá er spurning hvort ekki yrđi ađ vera smá kafli úr lífi Skabba [ţađ er nú ţađ minnsta sem ţú getur gert kallinn minn...]. Hvernig ţađ yrđi útfćrt er spurning, ćtli ritstjórnin taki bakkup af öllum skrifum hér á Gestapó, jafnvel á eldgamla Gestapó, sem fćstir hérna kannast viđ eđa muna eftir [hmm, ţú segir nokkuđ egóiđ mitt, góđ spurning...skal spyrja ritstjórnina ađ ţessu viđ tćkifćri].
Ţess ber ađ geta ađ ég er ekki viđ dauđans dyr sem stendur og er ţađ mín skođun ađ á síđustu mánuđum ćvinnar, ţá sé rétti tíminn til ćvisöguritunar eđa jafnvel eftir ađ mađur er fallinn frá [nú hvernig ferđu ađ ţví]. Yrđi mađur ţá ađ fá einhvern góđann ćvisöguritara til ađ fara í gegnum dótiđ manns og ţá er óvíst hvort hann finni eitthvađ tengt Skabba mínum [ljótt ađ heyra egóiđ mitt...].
Ţađ er náttúrulega alltof snemmt ađ spá í ţessa hluti, eins heilsuhraustur og ég er, en eitt er víst ađ mađur getur falliđ frá hvenćr sem er [ekki vera svona svartsýnn...viđ munum lifa ađ eilífu...].
Egóiđ hans Skabba
Og hvor ykkar ert ţú ? Mér líkar allavegana best viđ ţann ykkar sem skálar viđ mig (og ef báđir skála, ţá bara báđir betri).
-
then who am I?
I'm your clone!
No you're me!
No I'm he!
It's your clone baby..
Skabbi ţessar hugrenningar bera greinilega vísun í ljóđtexta skáldsins Brirguttu er hún segir í ljóđi sínu Ég Sjálf
<h3>
Ég vil ekki vera svona
ekki sitja´ og bíđa og vona
ţví ég vil bara vera ég vera ég sjálf
Ég vil ekki vera svona
ekki sitja´ og bíđa og vona
ţví ég vil bara vera ég vera ég sjálf </h3>