Rúnar Júlíusson lést í nótt. Hann hefur gefið þjóðinni mikið af rokki og hjartahlýju.
Hann tók æði og sveiflaði sér um þveran og endilangan Glaumbæ.
Hann lék knattspyrnu betur en flestir aðrir og var kominn í landsliðið en ákvað að vera frekar í landsliðinu í tónlist.
Hann samdi mörg skemmtileg lög og flutti þau með stæl.
Hann sinnti frumkvöðlastarfi og gaf nýjum tónlistarmönnum endalaust tækifæri.
Hann var enginn venjulegur maður.
Ég hitti Rúnar einu sinni og vann fyrir hann verkefni á vinnustað sem ég vann á. Hann sagði strax að hann hefði nákvæmlega enga þekkingu á því sem ég væri að gera og bannaði mér að tala eitthvað fagmál. Hann sagði mér að gera bara hlutinn því hann treysti mér fullkomnlega til að klára málið. Ég kláraði málið og hann var sáttur. Góðmennskan geislaði af honum.
Með Rúnari er genginn afskaplega sérstakur maður. Honum ber að þakka fyrir fyrstu plötu Baggalúts, Pabbi þarf að vinna. Hann hafði trú á þessum æringjum sem nú tröllríða vinsældarlistum út um allt land.
Hvíl í friði Herra rokk!
"Hann fór að hitta mennina,
hann fór að hitta mennina,
og djamma aðeins með þeim þarna uppi..."
[Tekur ofan fyrir Rúnari Júlíussyni]
Hann féll frá að hætti rokkara, mætir í valhöll með bassann í hönd - og svo eru aðrir tónleikar í himnaríki víst - alltaf botnlaust að gera fyrir góða menn.
Rúnar var einstakur maður. Kom fram við alla sem jafningja og gerði ekki mannamun.
Það er einstakur höfðingi sem er fallinn og ég votta fjöslkyldu hans og vinum samúð mína.
Hvíl í rokki.
Hann var síðasti töffarinn á Íslandi... og þó víðar væri léitað.
Mér brá í morgun þegar ég sá fréttirnar. Einu sinni kom hann i MR að spila í hádegishléinu og gerði það með glæsibrag. Eftir að hafa klárað eitt lagið kölluðum ég og félagi minn "Rúnni, taktu Keflavíkurnætur!", lag sem okkur þótti soldið fyndið elli-smelli-rokk. Án þess að depla auga svaraði hann "Keflavíkurnætur? Ég þekki nú þær."
Já, hvíl í rokki og friði. Farinn er góður maður sem lifir enn í gegnum tónlist sína. Ötult starf í áratugi: Takk fyrir mig Rúnar.
Hann lifði marga sem að hafa skilið merk spor eftir sig í rokkinu. Nú er sko komið gott band uppi. Hendrix, Rúnni, Janis, Bonham. Það verður sko rokkað feitt þarna uppi núna.
Ég skammast mín ekkert fyrir að viðurkenna að ég táraðist þegar ég heyrði þetta - og hvorki laukur né ryk í sjónmáli.
Ég Hitti Rúnar einu sinni fyrir meir enn þrjátíu árum síðan
.Ég var kornúngur og fæddur hernámsansdstæðingur. Mamma mín gekk með mig í maganum og í vagni í Keflavíkurgöngu sem únglyngur fann ég mig á miðju lækjartorgi í sölutjaldi hernámsandstæðinganna og við vildum selja nýu plötunna með flotta laginu Ísland úr Nató það var helling af öðrum tjöldum og alt var til sölu til að kommersen skyldi vera í fullum gangi spilaði Rúnar
plötur og músíkinn hljómaði yfir alt Lækjartorg. mest var það dægurlagamúsík . þá datt mér til hugar að biðja hann að spila lagið góða . ég var ellefu o varð að fara inn í húsið hans Rúts frænda og í maghonní klæddri lyftunni upp á fimtu hæð í útvegsbankahúsinu sem nú er dómstóll skilst mér . Þar í matsalnum sat hann með . plöturnar sínar og bauð mér upp á tyggjó með kanelbragði og hann sagði sjálfsagt og Ísland úr Nató og herinn á burt endsurómaði út í frá veggjum mammons og við seldum vel . Blessuð sé minning hans
,,Himnaríki", ,,Þarna uppi", ,,Hinu megin"? Hvað eigið þið við? Var ég ekki búinn að gefa nógu nákvæmar formúlur fyrir tilvist heimsins með afstæðiskenningunni og þar með afsönnun fyrir nauðsyn guðlegra mátta?
Blessuð sé minning mikils meistara.
Fráfall hans vor hugum sárum veldur.
Harmi miklum þjóðin nú er slegin.
En eitt er víst, að áfram karlinn heldur -
ef ekki hér - þá bara hinum megin.