Eins og allir og amma þeirra vita þá keyri ég strætó. Ég ætla mér ekki að setja upp neina ritröð með skemmtilegum atvikum en þau eiga eftir að slæðast allnokkur hér ínn þegar fram líða stundir.
Vaktin byrjaði upp úr klukkan eitt í dag þegar ég tók við vagninum mínum. Ég ók góða stund áður en nokkuð bar til tíðinda. Í eitt af nokkrum skiptum sem ég kem niður á Hlemm þrammar þar inn ungur karlmaður. Ég hafði opnað afturdyrnar á vagninum til að hleypa fólki út sem og framdyrnar til að hleypa farþegum inn. Téður maður greiddi farið með klinki, gekk aftur eftir vagninum og út aftast og hvarf. Hann tók ekki einu sinni skiptimiða. Það er eins og honum þyki ekkert eðlilegra en að fara inn í strætó, borga, labba aftast í vagninn og út úr honum þar og hverfa á braut.
Skömmu síðar er ég að aka inn Vonarstrætið og stöðva vagninn til móts við ráðhús Reykjavíkur. Þar stíga inn nokkrir piltar, sem líklega koma úr Læraskólanum eða hvað hann er nú kallaður sá ágæti skóli, og einn þeirra er rogginn og lætur á sér bera. Hinir borga með miðum eða sýna kortin sín en þessi byrjaði á því að taka upp krónubúnt, svona eins og maður fær í bönkum fyrir verslunarrekstur. Í hverju búnti eru fimmtíu krónur. Hann dundaði sér við það að rífa utan af búntunum, sturta úr þeim í baukinn og hefjast handa við það næsta. Hann borgaði fullt fargjald, 220 krónur, með krónum. Þetta þótti mér afskaplega spaugilegt og spurði ég hann ítrekað hvers vegna í ósköpunum hann væri að þessu og svarið var „bara...“. En þegar hann hafði lokið við að telja 20 krónur ofan í baukinn úr fimmta búntinu þá hélt hann af stað aftur í vagninn en ég kallaði á eftir honum hvort hann þyrfti ekki skiptimiða eftir allt þetta vesen og hann þáði það með þökkum.
Það eru svona atvik sem gera starf strætóbílstjórans skemmtilegt. Reyndar hefði ég ekki haft húmor fyrir þessu ef að á næstu biðstöð hefði beðið stór hópur en þar kom bara einn inn svo stráksi gat dundað sér við krónurnar sínar óáreyttur.
Alltaf til svona skemmtileg atvik og það rifjast eitt og annað upp þegar þú minnist á þetta. Kannastu ekki við einn sem kann allar tímatöflurnar utan að? Svolítið spez sá.
Þeir eru þrír sem ég veit um sem kunna þetta allt aftur og bak og áfram og hafa verið að bera saman gamla leiðarkerfið og nýja með því að þylja upp tímatöflur!
Ég kunni allar tímatoflur afturábak og áfram thegar ég var vagnstjóri. Ég vissi auk thess um oll vaktaskipti og hvar allir vagnar hófu akstur ad morgni og hvar their haettu ad kveldi. Ég man meira ad segja thetta nánast allt ennthá, thrátt fyrir ad nú séu meira en 4 ár sídan ég haetti ad keyra straetó!
Thess má geta ad ég vissi líka hvada vagn var hvar á hvada tíma sem var. T.d. leid sex. Á henni voru 5 vagnar á daginn og ég vissi hver var hvar á hverjum tíma. Thetta gilti um allar leidir og alla vagna. Til ad toppa thetta allt saman, vissi ég full nofn allra vagnstjóra og heimilisfong flestra theirra, ef ekki allra á tímabili, en mannaskipti voru thad hrod ad ég thurfti ad uppfaera thessar upplysingar reglulega.
Their sem ekki hafa getid sér thess til, thá las ég ,,moppuna" gódu spjaldanna á milli í pásum, enda hafdi ég ekkert betra ad gera.
Það er alltaf gaman þegar einhver sker sig útúr.
Lífið væri ekki skemtilegt ef allir væru eins!
hmm... og ég sem hélt að þeir sem gerðu svona væru annað hvort þroskaheftir eða ættu sér ekkert líf. Ég verð greinilega að endurskoða þá afstöðu mína.
Já, það er rétt Ívar, Aðalendurskoðaðu það [flissar eins og hestur á brokki]
Já, 220 eina krónur, mig minnir að ég hafi einhverntímann safnað 1000 krónum í sparibaukinn minn sem ég notaði sér undir eina krónur þegar ég var yngri, en ekki datt mér í hug að borga í strætó með þeim.