— GESTAPÓ —
Í uppáhaldi:
Félagsrit:
Ívar Sívertsen
Friðargæsluliði.
Heiðursgestur og  skáldjöfur.
Dagbók - 1/11/04
Hjá skattstjóra

Ég þurfti að skreppa á skattstofuna í Hafnarfirði áðan.

Þannig er mál með vexti að ég tók að mér verkefni sem ættu að gefa mér smá summu í aðra hönd. En þegar ég ætlaði að fara að skrifa reikning fyrir upphæðinni sem ekki nær virðisaukaskattslágmarkinu á ársgrundvelli þá bað sá sem ég vann verkið fyrir um að ég setti virðisaukann með. Ég gerði það grandalaus og hugsaði með mér að það væri eitthvað sem ég þyrfti nú varla að hafa áhyggjur af, svona smá upphæð... pah. En svo fór ég að nefna þetta við mér vitrari menn og komst þá að því að ég þarf að verða mér úti um virðisaukanúmer og skrá mig inn á virðisaukaskattsskrá til að allt sé nú kórrétt.

Þegar ég kom niður á skattstofu þá tók á móti mér ritari sem var í símanum greinilega ekki að vinna vinnuna sína... nema hún sé félagsráðgjafi á ofboðslega vinalegum nótum í hlutastarfi með aðstöðu á skattstofunni. En alla vega hún sagði „Jæja, ég verð að hætta núna, heyri í þér á eftir 'skan“. Ég bar upp erindið að ég væri alger rati í öllu svona dóti, hefði bara skilað inn minni skattskýrslu árlega og hefði aldrei þurft að hugsa um virðisauka eða neitt í þá veruna. Ég bað um eyðublöð til að skrá á mig virðisaukanúmer. Hún hálfpartinn urraði á mig þegar ég sagði að ég kynni ekkert á þetta og þyrfti jafnvel aðstoð við þetta. Hún lét mig fá sæmilegan bunka af pappír og benti mér á borð og stól og sagði að ég skyldi fylla þetta út þar og ef eitthvað væri ekki í lagi myndi hún aðstoða mig við það.

Ég settist niður og horfði á blöðin. Mér leið eins og ég væri að fara að fylla út skattaskýrsluna en hefði engin gögn tiltæk og þau væri ekki hægt að finna. En ég hófst handa. Það gekk sæmilega framan af, nema ég sleppti helling... mér var farið að líða eins og í erfiðu frönskuprófi, og ég sem tók þýsku hér í denn. Ég kláraði það sem ég gat af fyrsta blaðinu og leit svo á hin. Launagreiðendaskrá?!? Þarf ég að skrá mig þar?!? Ég er ekkert að fara að greiða nein laun... ég er að rukka fyrir verk sem ég vann. Þetta eru engin laun svo sem... leit ekki einu sinni á hin blöðin og tók bunkann og fór með hann að ritaraborðinu þar sem sú urrandi sat og horfði ríkisstarfsmannalega á mig. Ég spurði hvort ég ætti að merkja við þetta og hitt. Ég einnig spurði um upphæðir og svona sem þarf að fylla út og þegar ég sagði að þetta væri nú allt saman undir þessum tvöhundruð og tuttuguþúsundum sem virðisaukaskattskerfið miðar við þá urraði hún aftur sagði að ég ætti þá ekki að vera að biðja um skráningu. Greinilegt var að hún vildi endilega komast í hlutastarfið sitt aftur sem gífurlega notalegi og vinalegi félagsráðgjafinn 'skan.

Ég sagði sömu sögu aftur að mér hefði verið stillt upp við vegg og mér skipað að bæta virðisauka á allt draslið. Hún tók þá upp símann og kallaði til samstarfskonu sína sem þurfti að heyra sömu söguna og ég stóð sjálfan mig að því að krydda söguna til að ég hefði ennþá eitthvað gaman af þessu (sem ég hafði reyndar ekki). Þessi kona var hins vegar ekki af ættstofni villidýra heldur meira í ætt við gæludýr. Hún urraði ekki heldur sagði mér einfaldlega að ég þyrfti bara þetta eina blað sem ég var búinn að fylla út en ef þetta yrði eitthvað stærra þá yrði ég að koma aftur til að skila inn eyðublöðum fyrir launagreiðendaskrá og hvað þetta nú allt heitir.

Heimsókn mín á skattstofuna var ekki hugsuð sem skemmtun og hún varð hreint engin skemmtun. Ég eyddi þar tuttugu mínútum í að skoða eyðublöð sem ég skildi ekkert í og þurfti svo ekki einu sinni að skila inn. En mér létti óneitanlega við það að sleppa við allt pappírsfarganið í einu. Það þarf samt einhver að taka það að sér að fara niður á skattstofu með broskróka handa liðinu. Einnig má einhver taka að sér að lita liðið. Ágætis verkefni fyrir leikskólakrakkana... Ég hef aldrei séð jafn litlaust og lífsleitt lið og á Skattstofunni. Hvernig er það, þegar fólk byrjar að vinna hjá ríkisstofnunum, fær það þá úthlutað svona svip til að setja upp? Það mætti halda það. Í þau skipti sem ég hef þurft að hafa afskipti af mismunandi skattstofum, tollinum, sýslumannsembættum eða öðrum ríkisbáknum þá eru allir með sama ríkisstarfsmannasvipinn. Svo er á hverjum morgni úthlutað gráu meiki á línuna. Ég ætla að forðast skattstofuna sem heitan eldinn eins lengi og ég mögulega get. Mér leið illa þar.

   (163 af 287)  
1/11/04 22:01

Sverfill Bergmann

Það er helst hægt að fara þangað á sumrin. Þá eru lífsglaðar afleysingameyjar í hverju horni. Gaman að því...

1/11/04 22:01

Sæmi Fróði

Hvernig dettur þér í hug að vera að trufla dömuna [hlær hrossahlátri] já, það er margt skrítið í ríkisbákninu!

1/11/04 22:01

Gísli Eiríkur og Helgi

Ég hef mætt þessum vélmennum hér á landi líka
Góður pistill Ívar

1/11/04 22:01

Nermal

Það er bara einn svipur...ríkisssvipurinn!!!

1/11/04 22:01

feministi

Það er bara ein leið út úr þessu, einkavæðum skattstofuna.

1/11/04 22:02

Limbri

Gott félaxrit. Ég er sjálfur dauðsmeykur við eyðublaða-flóð.

Ég fann til með þér framanaf og svo samgladdist ég með þér undir lokin.

Já, afbragðs rit.

-

1/11/04 22:02

Galdrameistarinn

Svona er framkoma fólks með æfiráðningu og ekki hægt að reka. Sjáið bara ráðherraruslið sem stjórnar landinu.

1/11/04 22:02

Mjási

Já þarna er þeim á skattstofunni "lifandi"lýst.

1/11/04 23:02

Jóakim Aðalönd

Reyndar eru rádherrar ekki aevirádnir. Vid sem kjósendur hofum vald til ad reka thá út af thingi.

Ívar Sívertsen:
  • Fæðing hér: 11/8/03 12:21
  • Síðast á ferli: 22/6/23 12:25
  • Innlegg: 12356
Eðli:
Ákaflega fagur ungur maður með mikinn metnað og kann sig á allan hátt. (hann lærði það á kvöldnámskeiði hjá Bréfaskóla SÍS)
Fræðasvið:
Ég veit allt, get allt og kann allt en fer rosalega leynt með það og kann að fela það vel.
Æviágrip:
[i]Fæddur að handraðanesi á sóðbrókarströnd í Ristilfirði. Lést skömmu síðar. Reis upp frá dauðum eftir korter og bað um brauð. Eftir það var ekki aftur snúið. Hann hefur síðan verið ánetjaður Baggalúti og virðist ekkert vera að skána.Hann fékk sér fæðingarblett á kinnina skömmu áður en hann lét taka hann af sér. Hann hló skömmu eftir það. Ívar hefur nú hafið búskap á Eyðibýli á Auðkúluheiði. Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur en hann er all oft kenndur. Sívertsenættin hefur lýst hann útlægan og krafist þess að hann afsali sér ættarnafninu og taki upp nafnið Nestrevís en hann hefur margsinnis hafnað því. Ef þú ert að lesa þetta ennþá þá ert þú líklega jafn skemmdur og Ívar... ef ekki skemmdari barasta. Ertu enn að lesa? Nei nú læt ég leggja þig inn á geðdeild! Það er ekki heilbrigt að lesa svona langt! Viltu hætta þessu! HÆTTU SEGI ÉG!!! Ef þú ert enn að lesa og finnur ekki fyrri vott af þreytu þá skal því bætt við að þegar Gestapó var opnað í árdaga þá gerðist Ívar fastagestur hið snarasta. Hann hefur æ síðan verið einn virkasti gestapóinn og ritað mikið. Hins vegar er ljóst að hann kemur til með að auka viðveru sína á Gestapó á komandi árum því nú hefur hann komið sér í innivinnu við tölvu. Ertu enn að lesa þetta? ÉG held svei mér að þú ættir í alvöru að leita þér hjálpar. Ég er löngu hættur að lesa þetta... ég veit ekki einu sinni hvað stendur eftir línu þrjú. En hvað um það. Síðan hafa mörg vötn runnið til sjávar og eiginlega svo mikið að það er ekkert salt eftir í sjónum, það lagði á flótta upp í ár og stöðuvötn þannig að nú er sjórinn pakkfullur af ferskvatnsfiskum og ferskvatnshvölum. En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Megasi keisara, að skrásetja skyldi alla drykkina. Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Gylfi Ægisson var blandstjóri í Stúdjó Sýrlandi. Fóru þá allir til að láta stjaksetja sig, hver til sinnar borgar. Þá fór og Rúnar Þór úr Litlu Hraunum frá Hótel Borg upp í Morgunblaðshús, til borgar Davíðs, sem heitir Hádegismóar, en hann var af ætt og kyni Davíðs,að láta skrásetja sig ásamt Maríu hjákonu sinni, sem var þung. En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari. Ældi hún þá bjór sinn frumdrukkinn, sagði hann vondan og lagði hann í fötu, af því að eigi var romm handa þeim í gistihúsi. En í sömu byggð voru barþjónar úti í haga og gættu um nóttina drykkja sinna.Og vörður laganna stóð hjá þeim, og dýrð Áfengis ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög fullir, en löggimann sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag afréttari færður, sem er Hristur og hrærðu, í Mogga Davíðs.Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna gubb vont, lagt í fötu. Og í sömu svipan var með löggumanninum fjöldi himneskra hljómsveita, sem lofuðu stuð og sögðu: Dýrð sé stuði í Hádegismóum, og fiður á Davíð og mönnum sem hann hefur velþóknun á. Þannig hljóðar hið heilaga stuðspjall. Og þegiðu svo!