Umræða um jafnrétti hefur verið áberandi hér á Gestapó undanfarið. Einn besti punkturinn að mínu mati sem hefur komið fram er frá henni Hexiu minni og út frá því ætla ég að skrifa.
Hexia De Trix skrifaði í svari við félagsriti Feminista að jafnrétti yrði aldrei staðreynd fyrr en hætt væri að hugsa um það hvort einstaklingurinn væri með tippi eða brjóst.
Reyndar verð ég að segja að ég myndi hugsa mig tvisvar um áður en ég setti börnin mín í leikskóla þar sem eingöngu störfuðu karlar. Enn fremur myndi ég líka hugsa mig tvisvar um ef ég kæmi á bifreiðaverkstæði þar sem ynnu eingöngu konur. Enn fremur þætti mér ekkert þægilegt ef það strunsaði kona inn í búningsklefann í sundlauginni til þess að fara að þurrka gólf og viðhalda hreinlæti. En látum svona smámuni liggja milli hluta enda bara gerðir til að brosa út í annað og þetta eru ennfremur líklega bara karlrembufordómar sem ég hef alist upp við.
Þetta virðist allt saman stefna í setningu laga og reglna um kynjakvóta og lágmarksþáttöku kynja í hverju sem er. Það er ekki jafnrétti! Tökum dæmi: Auglýst er starf í fjármálafyrirtæki þar sem vinna þrjátíu karlar en bara fimm konur. Miðum líka við það að lög og reglur um kynjakvóta hafa verið sett. Tveir einstaklingar sækja um. Karl með mikla reynslu, mikla menntun og það fer gott orð af honum fyrir að geta unnið vel í hópi auk þess að vera mjög sjálfstæður í vinnubrögðum. Hinn umsækjandinn er kona sem hefur jú næstum því sömu menntun en litla reynslu og hefur hvergi tollað í störfum vegna slugsaháttar, getuleysis til að vinna með öðrum og sýnir að hún hefur ekkert sjálfstæði. Samkvæmt þessum lögum sem við gefum okkur að hafi verið sett þá verður fyrirtækið að ráða konuna. Þetta getur átt við á hvaða vinnustað sem er. Það verður allt fullt af meðaljönum og sauðum á meðan mjög hæfir einstaklingar ganga um atvinnulausir eða í störfum sem henta þeim ekki.
Þetta er ekki jafnrétti! Þetta er harðræði!
Ég vil sjá hæfa einstaklinga ráðna. Ég geri mér fulla grein fyrir því að fyrir 30 árum voru vanhæfir karlmenn ráðnir til starfa hjá hinum og þessum fyrirtækjum og vel hæfar konur látnar sitja á hakanum. Það er svona vissulega enn í dag. En það er því miður ekki hægt að sporna við ættingja- og vinaráðningum. Konur eru jafn hæfar og karlar til langflestra starfa nema þess sem ég benti á í góðu gríni hér í upphafi. Maður hugsar sig tvisvar um þegar öfgunum er gersamlega snúið við. Svona hlutir þurfa að síast hægt og rólega inn í þjóðarvitundina, ekki með kynjakvótum heldur lögum um val á hæfasta starfskraftinum. Það er jafnrétti.
Feministi segir í félagsriti sínu eftirfarandi orð:
„Jafnréttisbaráttan gengur út á það að jafna möguleika karla og kvenna til þess að fá frama á vinnumarkaði eða vera heima hjá börnum. Karlana heim segi ég, því ef þeim er gert kleyft að taka meiri ábyrgð á börnum og heimili mun þetta breytast. Byrjum heima og á okkar vinnustað. “
Hérna er engu líkara en Feministi vilji snúa öllu á hvolf og senda okkur karlana heim í sama hlutverk og konur hafa verið endalaust. Er það eitthvað sem konur vilja? Þá koma karlar með sama offorsi og konur hafa gert undanfarin 30 ár og lengur. Viljum við ekki hafa jafnan rétt? Ég reyni að hafna sem flestum aukavöktum til að geta sinnt heimili mínu og verið með börnunum mínum. Ég vinn láglaunavinnu. Það væri nær að eyða þessum kröftum í að ná jafnrétti í launamálum, gefa okkur láglaunafólkinu tækifæri til að lifa eins og ríkisbubbarnir.
Tippi eða brjóst? Í atvinnulífinu og launamálum á það ekki að vera til umræðu einu sinni!
Þetta er góður pistill og vel tímabær. Mér hefur verið hafnað um vinnu á grundvelli kyns, t.d hjá súkkulaðiverksmiðju einni. Sennilega verið ótti um að ég myndi setja bibbann í súkkulaðið. En auðvitað á að ráða hæfasta einstaklingin engin spurning. En er það ekki merkilegt að ef gengið er frammhjá konu í ráðningum, þá verður allt brjálað... en ef gengið er frammhjá karlmanni þá er allt í gúddí
Þrátt fyrir að orðabók menningarsjóðs gúdderi hvort tveggja finnst mér alltaf asnalegt að sjá typpi skrifað með ii. Typpi er nefnilega dregið af toppur. Annars var þetta örugglega fínn pistill, ég bara nennti ekki að lesa hann.
Kv F
[Fær smá bakþanka og finnst skrýtið að hugsa til þess ef kona fæðir barn innanum endalausar karlkyns ljós„mæður“. Ákveður síðan að slíkt sé bara fornaldarhugsunarháttur]
Tökum dæmi: Auglýst er starf í fjármálafyrirtæki þar sem vinna þrjátíu karlar en bara fimm konur. Miðum líka við það að lög og reglur um kynjakvóta hafa verið sett. Tveir einstaklingar sækja um. Karl með mikla reynslu, mikla menntun og það fer gott orð af honum fyrir að geta unnið vel í hópi auk þess að vera mjög sjálfstæður í vinnubrögðum. Hinn umsækjandinn er kona sem hefur jú næstum því sömu menntun en litla reynslu og hefur hvergi tollað í störfum vegna slugsaháttar, getuleysis til að vinna með öðrum og sýnir að hún hefur ekkert sjálfstæði.
Prófaðu Ívar að snúa dæminu við.
Þar sem þú skrifar karl, skrifaru kona.
Þar sem þú skrifar kona skrifaru karl.
Hvor heldur þú að verði ráðinn í starfið?
Ekki dytti mér í hug að ráða karlmann sem ritara, enda mjög lukkulegur með ungfrú Hraðritu.
Ekki mundi ég skipta konunni minn út fyrir karl. Það væri hreinlega bara hommalegt.
Grýta: Þetta var dæmi, þú snýrð þessu á hvolf! Ég sagði þetta í framhaldinu: „Þetta getur átt við á hvaða vinnustað sem er. Það verður allt fullt af meðaljönum og sauðum á meðan mjög hæfir einstaklingar ganga um atvinnulausir eða í störfum sem henta þeim ekki.“... og síðar segi ég: „Ég geri mér fulla grein fyrir því að fyrir 30 árum voru vanhæfir karlmenn ráðnir til starfa hjá hinum og þessum fyrirtækjum og vel hæfar konur látnar sitja á hakanum.“
og svo segi ég:
„Konur eru jafn hæfar og karlar til langflestra starfa nema þess sem ég benti á í góðu gríni hér í upphafi.“
Ekki slíta úr samhengi, skoðaðu heildarmyndina áður en þú ferð að gagnrýna orðalag!
Ég er dálítið veikur fyrir brjóstum, en það er bara svo erfitt að finna slík sem geta skaffað nóg.
Einmitt ekki slíta úr samhengi ívar minn og þó kannski var ég ekki nógu nákvæm enda á haraða hlaupum að undirbúa kröfugöngu í minni sveit. Það sem ég átti við með slagorðinu karlana heim var að þið karlar ættuð að taka meiri ábyrgð á rekstri fyrirtækisins heimili og að við konur ættum að leyfa ykkur það. Ég tel fullvíst að það muni hjálpa mikið. Ekki vera að gera mér upp skoðanir eða taka einhveröfga dæmi. Finnst ykkur körlum ekki óréttlátt að vinna lengri vinnudag en konan? Finnst ykkur ekki óréttmæt sú ósýnilega krafa að þið þénið nógu vel? Finnst ykkur ekki fúlt að þið fáið oft litlu ráðið um hvernig umhorfs er heima hjá ykkur?
Bara til að svara:
Finnst ykkur körlum ekki óréttlátt að vinna lengri vinnudag en konan?
Nei. Það finnst mér eðlilegt, enda eru karlmenn oftast líkamlega til þess fallnir.
Finnst ykkur ekki óréttmæt sú ósýnilega krafa að þið þénið nógu vel?
Það er ekki síður karlinum í hag en konunni að hann þéni vel, þannig að: Nei.
Finnst ykkur ekki fúlt að þið fáið oft litlu ráðið um hvernig umhorfs er heima hjá ykkur?
Ekkert sérlega. Ég veit ekki um aðra, en herbergið mitt er svo langtum verra útlítandi heldur en herbergi þeirra kvenna sem ég þekki.
Síðasta innlegg Jóakims Aðalgeirs var bullkennt og honum tókst ekki að vera fyndinn þrátt fyrir tilburðina.
Feministi: gott og vel, það er vissulega ágætt að báðir aðilar hafi eitthvð til málanna að leggja innan heimilisins. Ég hef sagt það á mörgum stöðum að ég reyni að hafna sem mestri yfirvinnu til að geta sinnt heimili mínu. Það hinsvegar sem ég var að fara og greip kannski vitlausan pól var það að svo margar konur vilja senda karlana heim í stað þess að þær fari að vinna. Mér fannst þú vera að tala um það.
Jóakim: Það er margt til í þessu en við verðum að gefa konum alla vega kost á að sanna sig í störfunum áður en við dæmum þær.
Við megum ekki missa konurnar í að geta skaffað meira en karlar þær yrðu okkur afhuga.
Sko.. ég er alveg sammála Ívari að mörgu leiti.
Vinnuveitandi ætti að geta ráðið þann sem hann vill í vinnu til sín, óháð því hvort hann ræður karlinn eða konuna.
Ég var ofboðslega ósammála þessum lögum... en samt er sumt gott við þau.
Mér finnst t.d. ekkert nema jákvætt að það séu fleiri karlmenn bæði á spítulum, leiksólum og skólum.
Krakkar þurfa karlfyrirmyndir og oft er þær ekki að hafa heimafyrir, bæði út af því að pabbinn vinnur kannski svona mikið, pabbinn dáinn eða bara hreinlega ekki til staðar af einhverjum ástæðum.
Börnin þurfa fyrirmyndir af báðum kynjum, svo einfalt er það, sama hvors kyns börnin eru.
Auk þess hugsa ég að menntun sé ekki alltaf aðalmálið.
Ef ég myndi sækja um í verkamannavinnu, samhliða karlmanni sem væri kannski svipað sterkur og ég (gefum okkur svoleiðis dæmi) þá myndi ég samt skilja það ef yfirmaðurinn myndi samt ráða karlmanninn, því að karlmaðurinn á meiri möguleika en ég til að auka krafta sína og þol.
Karlmenn verða bara einfaldlega sterkari og þolmeiri ef þeir leitast eftir því.
Sterkasta kona í heimi verður aldrei jafn sterk og sterkasti karlmaður í heimi, þó svo að margar konur séu sterkari en margir karlmenn.
Það sem ég er að meina, er að við erum ólík og hentum mis vel í mismunandi hlutverk.
Sumar konur eru sterkar og með góða rökhugsun alveg eins og sumir karlmenn eru með gott auga fyrir tilfinningum og svipbrigðum í fólki, en venjulega er þetta öfugt.
Við erum misjöfn, en það eina sem vinnuveitandinn hefur að dæma eftir, er ferilskráin og útlitið.. og þar með kynið.