Það er víst best að hafa hægt um sig þegar ástandið verður ískyggilegt.
Það er ekki svo að ég sé að hætta hér á Gestapó þó að einhverjir vildu glaðir losna við mig. Þeim verður sko ekki kápan úr því klæðinu. Ég hef verið mjög virkur hér síðan ég fékk að skrá mig rétt fyrir landnám en það hefur orðið til þess að ég hef ekki getað sinnt öðrum hlutum eins og ég hefði viljað. Undir nöglum mínum vex nú mosi, ég þarf að fara að reita arfa á bringunni og hleypa upp samkvæminu sem hefur staðið í all nokkurn tíma í naflanum á mér. Fjallið sem óhreini þvotturinn myndar er stærra en Vesúvíus og hefur Hexia tekið sér bólfestu í því fjalli um stundarsakir. Óhreina leirtauið bauð í partý í gær en hnífapörin ruku á dyr, skelltu hurðum og sögðust vera farin heim til mömmu. Diva Sívertsen De Trix týndi sjálfri sér og Primadonna Sívertsen De Trix neitar að koma niður af skáp því þá þarf hún að fara upp í móti. Lexia De Trix, Mótor De Trix og Seðill Sívertsen hafa ítrekað reynt að komast inn en án árangurs og eru dýnamít birgðirnar á þrotum. Ég hef því tekið þá ákvörðun að láta lítið fara fyrir mér hér á Gestapó næstu vikurnar þó svo að ég skjóti kannski endrum og eins upp kollinum svona til að minna á mig. Grátið ekki, ég kem aftur fílefldur þegar ég kemst aftur að tölvunni...
Sérdeilis gott félaxrit frá sérdeilis afbragðs manni. En þar er ég eingöngu að tala um framsetningu og málefnalegan framgang rithöfundar. Vakti ritstíll þessi kátínu mína og var því ekki að neita að brosvöðvarnir fengu að vinna fyrir laununum sínum. En innihaldið sem slíkt dró þó úr gleðinni. Vil ég hérmeð því leggja fram formlega beiðni um að hnífapörin sjái sjálf um sitt uppvask og að háttvirtur Sívertsen leggi af öllum fyrirætlunum um fráhvarf sitt, hvort sem um er að ræða tímabundið frí eða fráhvarf í hlutum. Tel ég slíkt væri engum til haxbóta, hvorki honum né öðrum.
Vil ég að endingu lyfta glasi og skála fyrir kempunni, honum Ívari okkar.
Skál ! Megi hann lengi lifa.
-
Arfa á bringuni, hmmm er það kannski Ríkisarfinn. Skál Limbri minn og Ívar. Fyrir ykkur kæru vinir.
Já vertu duglegur fyrir okkur hin Ívar...gvuð veit að ekki nenni ég því. En já SKÁL!
Ég lagðist nú bara í gólfið og hló við að lesa þetta. En þú ert farinn og þá er meira pláss fyrir okkur sem erum nýjir hér.