Ýmislegt hefur gerst og margt hefur verið rætt upp á síðkastið. Það hefur orðið mín niðurstaða að taka mér gott frí frá Gestapó.
Ég hef verið að íhuga stöðu mína bæði hér á Gestapó sem og í raunheimum. Það getur vel verið að ég sé dramadrottning en það er samt svo að ég hef vanrækt sjálfan mig og fjölskyldu mína til þess eins að hanga með ykkur elsku krúsidúllurnar mínar. Mér fannst það líka toppa veruna á Gestapó að hitta ykkur svo mörg á árshátíðinni. Mig hefði langað að vera lengur en örlögin hafa skipað svo fyrir að ég taki mér frí. Það er sárt en hver og einn verður að taka þeim örlögum sem fyrir hann eru lögð. Ég kveð ykkur því í bili elsku vinir mínir og ég vona að þið farið vel með ykkur. Ívar hefur kvatt samkvæmið... að minnsta kosti í bili.
Ég vil birta hér sálm herra Sigurbjörns Einarssonar sem mér finnst viðeigandi á þessari stundu.
Nú hverfur sól í haf
og húmið kemur skjótt.
Ég lofa góðan Guð,
sem gefur dag og nótt,
minn vökudag, minn draum og nótt.
Þú vakir, faðir vor,
og verndar börnin þín,
svo víð sem veröld er
og vonarstjarna skín,
ein stjarna hljóð á himni skín.
Lát daga nú í nótt
af nýrri von og trú
í myrkri hels og harms
og hvar sem gleymist þú
á jörð, sem átt og elskar þú.
Kom, nótt, með náð og frið,
kom nær, minn faðir hár,
og legðu lyfstein þinn
við lífsins mein og sár,
allt mannsins böl, hvert brot og sár.
Ég vona að samverustundir okkar verði til þess að við hittumst heil 1. ágúst. Ég veit ég var vondur en svona er heimurinn.
Ég er sammála þér. Það er alltof mikið af bulli út af þessari lokun, ég held ég skelli mér bara í afvötnun.
emm... það verður lokað til fyrsta ágúst þannig að ég get ekki annað en farið þangað til...