Ég fór á tónleika í kvöld með Huun Huur Tu.
Ég var svo heppinn að fá boðsmiða á tónleika sönghóps frá Tuva. Þessir menn syngja fögur ljóð og lög um hesta, konur, landið sitt og útiveru. Þessir menn eru flinkir á hljóðfærin sín og eru mjög fjölhæfir virðist vera.
Tónleikarnir byrjuðu samt illa. Það er greinilegt að einhver ódámurinn hefur gefið þeim ropvatn fyrir tónleikana því að þeir voru síropandi alla tónleikana. Og þeir eru ekkert að fela ropana skal ég segja ykkur, þeir ygla munnana til og frá til að roparnir verði nú sem myndarlegastir!
Svo tók nú steininn úr þegar einn þeirra hafði líklega troðið púkablístru upp í sig eða þá að hljóðmannshornösin hefur eitthvað verið að fikta í græjunum. Það fór að suða einkennilega og það yfirgnæfði sönginn það mikið hjá einum söngvaranna að það heyrðist óljóst að hann var að syngja.
En svona að öllu gamni slepptu þá voru þetta stórkostlegir tónleikar og magnað að sjá hvað hægt er að gera með mannsröddinni. Ég held að ég lifi lengi á þessari upplifun. Að heyra menn syngja eins undarlega tóna og þessa er algert eyrnakonfekt. Þeir hafa gaman af því sem þeir eru að gera og njóta sín á sviði. Þeir tóku 4 aukalög, meira en margir popparar gera!
Sem sagt Huun Huur Tu fá 5 stjörnur hjá mér!
Já. Með kokinu má meira gera en að þamba sjenever. Hins vegar má deila um forgangsröðun hvað það snertir. Skál.
BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!