Skrípaleikur samninganefnda kennara og sveitarfélaga sem og ríkissandkassinn.
Svo ég súmmeri upp það sem gerst hefur.
Það lá fyrir upp úr áramótum að kjarasamningar kennara við sveitarfélögin yrðu lausir í vor. Einnig lá fyrir að kennarar myndu fara fram á verulegar kjarabætur. Af því leiddi að menn sáu fram á harða kjarabaráttu. Í vor þegar svo samningarnir voru lausir þá var byrjað að spjalla saman. Mikið bar í milli og útlit fyrir langa samningalotu. Í júní ákváðu svo samninganefndir að taka sér sumarfrí í 2 mánuði. TVO MÁNUÐI!!! Það mætti ætla á því að samninganefndirnar hafi hugsað sem svo að eftir svo langt frí þá myndu menn segja „Já, það er satt hjá þér, ég sé það núna“ þegar komið yrði að samningaborðinu á ný. En aldeilis ekki. Menn sögðu „Þið eruð ennþá sömu fábjánarnir og við ætlum sko ekkert að gefa eftir heldur bara bæta í!“ Og svona til að bæta gráau ofan á svart þá ákváðu kennarasamningarmenn að boða til verkfalls 20. september til að vera nú alveg öruggir um að vera með einhvern þrýsting.
Svo kom haust og skólarnir byrjuðu. Krakkar og kennarar voru að komast á skrið í skólastarfinu þegar allt í einu er sagt „Ekkert hefur gengið á samningafundum sem hafa verið sárafáir þannig að nú er verkfall“ og vessgú allir heim. Svo leið og beið og svo kom þó að samninganefndir fóru að hittast daglega og ástæða var til að ætla að eitthvað gengi. En svo gerist það í gær að fundi er slitið þar sem allt of mikið ber í milli – enginn fundur hefur verið boðaður. En ríkissáttasemjari sagði að hann ætlaði að heyra í deiluaðilum í vikunni og athuga hvort vilji væri fyrir hendi að hittast.
Er ekki allt í lagi?!? Auðvitað áttu samninganenfndir ekki að una sér hvíldar í vor fyrr en samningur var í höfn. Auðvitað áttu samninganefndirnar að hittast fyrr til að ræða þessi mál. Þetta fólk sem situr í samninganefndum kennara og sveitarfélaga gerir sér ekki grein fyrir því hvaða áhrif þetta kann að hafa á þjóðfélagið í heild sinni. Kennarar sem standa tæpt fjárhagslega fá enga samúð hjá bönkunum og því lenda þeir í tómu veseni [þ.e.a.s. kennararnir], Einstæðir foreldrar sem ekki hafa efni á fullum heildagsskóla, hafa ekki tök á að taka barnið með sér í vinnuna og á enga að í grenndinni sem geta litið eftir barninu á vinnutíma á það á hættu að missa vinnuna vegna mikilla fjarvista frá vinnu vegna verkfalls. Samninganefndirnar þurfa engar áhyggjur að hafa þar sem laun þeirra eru á borð við það sem Gunnar Birgisson [Kópavogsdrynjandinn] nefndi sem meðallaun kennara í viðtali á Rás 2 í dag.
Sjálfur vinn ég meðal fólksins og er verð mikið var við grunnskólakrakka sem vita hreint ekkert hvað þeir eiga af sér að gera. Ég hef orðið var við að krakkar eru að drekka í miðri viku og ég hef líka séð krakka í annarlegu ástandi hér og þar um bæinn. Þessir krakkar eiga hvergi höfði að halla á daginn. Eirðarleysið er algert sem leiðir til þess að agaleysið verður gífurlegt. Krakkarnir gera allt til þess að fá athygli.
En hvar liggur vandinn? Jú, fyrir þó nokkrum árum ákveður ríkisstjórn Davíðs Oddssonar að nú sé nóg komið af rekstri grunnskóla á vegum ríkisins. Best að skella þeim á sveitarfélögin. Sveitarfélögin voru ekki spurð. Loforð kom frá stjórninni um að sveitarfélögin fengju ríflega þá upphæð sem skólarnir fengu á meðan þeir voru hjá ríkinu. Það var svikið. Skólastjórar voru búnir að biðja um aukafjárveitingar í nokkuð mörg ár þegar skólunum var varpað á sveitarfélögin. Hvað er svo að gerast? Jú, ríkisvaldið er búið að setja nokkur sveitarfélög í fjárhagslega gjörgæslu. Af hverju skyldi það vera? Jú auðvitað vegna þess að það er verið að varpa sífellt fleiri rekstar- og framkvæmdaliðum yfir á sveitarfélögin án þess að þau fái nokkuð frá ríkinu.
Til að börnin okkar fái þá menntun sem þeim er ætlað að fá þá verður ríkið að taka sig saman í andlitinu og hækka greiðslur til sveitarfélaganna vegna grunnskólarekstrar.
Ég skora á ykkur kæru Baggalútsnotendur og lesendur alla að mótmæla þessum vinnubrögðum kröftuglega. Það eru ekki laun og vinnuskilyrði kennara sem eru aðalatriðið lengur, það er geðheilsa barnanna í landinu, framtíðar Íslands.
Já, góður pistill. Finnst ekki að kennarar og foreldrar eigi að vera í stríði sem andstæðar fylkingar en verð þó að segja að ég missti endanlega alla samúð með kennurum þegar ég sá á hverju undanþágurnar voru byggðar. Vona nú samt að úr leysist sem fyrst (2-3 vikur eftir samt, held ég...).