Ciao!
30/8/04
Ég var að koma frá Ítalíu í gær-gær. Mikið ofboðslega var gaman þar. Ég millilenti rétt fyrir utan London. Það var ekki eins gaman þar.
Hvað um það, byrjum á byrjuninni, þeim töttugasta þessar mánaðar; ég, í fylgd foreldra (Lífgjöfunum, ekki Júlíu og Hakuchi) og vinafjölskyldu keyrði niður á Keflavíkurflugvöll. Skömmu seinna flugum við til Stansted á Bretlandi, og gistum þar eina nótt.
Snemma næsta dag var flogið til Ítalíu, og lent rétt fyrir utan Róm. Restin af deginum fór í að keyra til Umbria, finna villuna sem við leigðum, koma okkur saman um hver ætti hvaða herbergi, og þegar tók að kvölda fór yngri kynslóðin og prufaði sundlaugina í garðinum. Hún var köld.
Svo var nú langmest bara slappað af restina af vikunni, skoðuðum Todi og Perugia (smábæir samkvæmt Ítölskum mælikvarða), og fórum einu sinni niðrá strönd.
Nújá, og ef þið farið til Ítalíu, pantið ykkur pítsur og/eða pasta, það er það sem Ítalarnir kunna. Og ís.
Ætli ég segi þetta ekki bara gott.
Hvaða dónaskapur er þetta Boggi! Ég vil ekki sjá svona framar frá þér, 'puerco'.
Velkominn heim Hilmar vonandi hvíldistu vel í orlofinu. Ég vona bar aað þú hafir haldið vessunum hreinum meðal villiþjóðanna við miðjarðarhaf.
K.