Allar almennar reglur um stuðla, rím og hverslags ljóðaform brotnar endurtekið, en reynt að halda í við sjálftamdar reglur.
Þetta á sér stoð í raunveruleikanum og hefur kannski skéð einum of oft.
Klukkan varð fjögur,
komin nótt,
á Baggalút hýrðist,
skrýtin sótt.
Með blóðrauð augu,
starði á skjá,
fingurnir potuðu,
lyklaborð á.
Er umferðin hætti,
hann lagðist í rúm,
en stillti þó klukku,
er vakti við húm.
Rankaði við sér,
spennan hafði valdið,
Á tölvunni kveikti,
og á Baggalút haldið.
Dagurinn eyddist,
áður en hann vissi af,
hélt ótrauður áfram,
með áfergju ritaði staf.
Klukkan varð fjögur,
komin nótt,
á Baggalút hýrðist,
skrýtin sótt.
Herra kolfinnur Kvaran oft má satt kjurt lyggja, þú hefur sprengt sápukúlu sjálfsblekkingarinnar, þetta er rosalegt, hvernig veður er úti og hvaða dagur er í dag. Ó mig auman.
Jú ég vankaði einmitt við mér í gær þegar ég frétti að það væri kominn bóndadagur! Og ég sem á enn eftir að sprengja!
Æjá það er víst engin lækning til við þessu. Ég er óskaplega þakklátur fyrir að vera ekki einn um kvillann
Ég heiti ekki Ívar Sívertsen og er Baggalútssjúklingur og er eiginlega bara stoltur af því!
*Stendur upp* Ég heiti Jóakim og ég er alk... , ég meina Baggalútssjúklingur.
*situr sem fastast í afneitun* ... ég er hérna fyrir misskilning... ég er ekki Baggalútssjúklingur...
Þú átt eftir að koma út úr lyklaborðinu. Þér mun líða miklu betur. Þú ert bara í afneitun... þú heldur að þú sért rauntímamaður en ert bara Baggalútssjúklingur. Þú verður að koma út úr lyklaborðinu og vera eins og við hin sem hegðum okkur svona.
Ég stend með Skabba, ég er ekkert Baggalútssjúklingur! *Sér bara flísina en tekur ekki nótis á bjálkanum*
Þið eruð engan veginn tilbúin fyrir neina meðferð. Farið öll yfir á kveðist á og finnið ykkar botn!
Kveðskap þennan var gaman að lesa. Að öðru leyti harðneitum vér að tjá oss um þetta mál [Setur upp afneitunarþrjóskusvip]