Samkvæmt nýjustu tölum endurskoðanda Baggalúts-samsteypunnar hef ég nú 6666 sinnum lagt orð í belg hér á þessum vettvangi. Þessi tala er svo undurfögur að ég fæ ekki af mér að spilla henni með einu orði til, því þá sæi ég mig tilneydda til að senda 1111 innlegg í viðbót. Til þess hef ég hvorki tíma né löngun.

Allt sem ég hef að segja við Bagglýtinga (sem er svosem fátt) verður því að birtast í félagsritum.

Þetta leitar helst á huga minn í dag:

Hr. og frú Enter: Innilega til hamingju með dótturina. Megi hún líkjast móður sinni í einu og öllu og verða gæfumanneskja.

Vladimir: Skál!

Hilmar Harðjaxl: Í guðs bænum greiddu þér, drengur!

Barbie: Finnum lausa stund til skrafs og ráðagerða í desember; jólafötin kaupa sig jú ekki sjálf.

Herbjörn: Amen.

Haraldur Austmann: Hjúkrunakonurnar eru ekki að reyna að ræna þig aleigunni. Hættu nú að berja þær með göngugrindinni og skvetta úr koppnum yfir karlgreyið í næsta rúmi.

Hakuchi: Consuela kemst ekki lengur yfir allt sem gera þarf. Esperanza er tilbúinn að hefja störf á ný um leið og desemberlaunin síðustu verða greidd.

Golíat: Bið að heilsa þér, gamli refur.

Dr. Zoidberg: Áttu eitthvað við fuglaflensu?

Annað var það ekki.
Góðar stundir.

P.S. Góðar kveðjur til þín, Skabbi minn, hvar sem þú ert.

P.S.S. Allt þetta skrifaði ég í bríaríi áður en ég las gagnmerkan þráð um ritstýringu félagsrita. Nú er þetta dagbókarbrot afspyrnu ómerkilegt og óáhugavert í sjálfu sér - en best að nota tækifærið og skrifa tóma tjöru áður en grimmir ritstjórar taka öll völd af ritóðum Bagglýtingum.