Titill í seinna pappírshandritum: <i>För Þönguls</i>
Svangr var sveinninn
svalviðri brýndr
ökumaðrinn
margkunnugr
ók eðalvagni
upp úr bænum
ásamt dísum:
dökkri ok ljósri
Sat afturí
aðals fljóð
skolhærð skvísa
skarti búin;
Sat frammí
fixlenzkr svarri
svartr á brá
ok bendir til vegar
Félagir farit
fækkandi höfðu
Danmerkur haldit
hafði einn til
Keyrði þrenningin
-þjóðvegrinn dunði-
upp úr miðborg
mat at sækja
Hvert var ætlat?
Enginn vissi
nema dökka
dísan fremst
Sveinninn benza
benzín gaf
í Voga komusk
kumpánar þrír
Lágt á lopti
ljómaði sólin;
björt blikkaði
birtan á Elliðaá,
á hæð einni efri
áfangastaðrinn,
hús veitinga
Voga kaffi
Etit var til ánægðar
í iðnaðarhverfi:
mikit lambasteik
lystugt ok feitt
stöku grænmeti:
gúlrætr, blómkál
í sósu brúnni
með brauðasneiðum
Rauðkál rjúkanda,
rjómalagða súpu
-var ekki sparat
á spergikál-
söðnar kartöflur,
kræsingar allar
á <b>.dccl. </b>krónur
-ok kaffi með.
Allsaddir fetuðu
félagar niðr,
upp í eðalvagninn
ánægðir stigu
Sezt afturí
aðals fljóð
Sezt frammí
fixlenzkr svarri
Í bílstjóra sæti
sezt þá föringinn
sveinninn kallaði
kaggann til lífs
Keyrði þrenningin
-þjóðvegrinn dunði-
niðr í miðborg
matnum södd.