Þetta er svona rétt til þess að deila með öðrum þokunni sem liggur yfir.
Þyngra er en tárum taki
tregi heldjúp ristir sár.
Vetur þó sé víst að baki,
vorsins litur aðeins grár.
Þó í fjarska fagra liti
finna má ef vel er gáð.
Særir tíminn banabiti
brostið litróf, engin náð.
Skuggar yfir öllu ríkja,
ákaft syrgir heimur ljós.
Þrautir allra þykir ýkja
þegar ilmi tapar rós.
Aldrei veikri von má tapa
víst skal sigra örlög hörð,
því að lokum litir skapa
laufgræna og bjarta jörð.
Lengi framanaf lestrinum var ég ákveðinn í að fara út og skjóta mig. En svona í restina sá ég að henging myndi alveg duga...