Tilurð þessa kvæðis var á þá leið að fyrir mig var lagt það verkefi í íslensku númer 503 að mér bæri að yrkja tvö atómljóð. Annað þeirra skyldi vera þriggja orða ljóð en engin takmörk voru sett á lengd þess seinna. Hið þriggja orða hljómar svo; "Fangi, en hvers?" Það seinna, ómerkilega verk hljóðar svo:<br /> <br /> Enginn friður<br /> helvítis fugl<br /> andleysi<br /> hvergi Björn<br /> á morgun hitti ég hettumáf.<br /> <br /> Eins og gefur að líta er hugðarefni mitt aðdragandi höfuðlausnar.
Í Egils orðastað
Liggur núna lifið við
lofgjörð má þó beita.
Óðins fundur einum grið
aðeins kann að veita.
Konungs grimma hægri hönd
höggva vildi' í snatri,
reisa' á loft sinn refsivönd
rekin fram af hatri.
Mér gat frestinn frændi keypt,
fullting veitti gilda.
Gerir það mér kannski kleift
konungs hug að milda.
Andann fangað fæ þó ekki
fuglasöngur veldur því.
Dómi vondum varla hnekki,
veginn ekki mun í gný.
Geð mitt váleg örlög yggja,
augu tekur döggva.
Enga mun ég miskun þiggja
mitt þeir hjalms land höggva.
(2 af 2)
Hér skal koma fram að mér var ekki kunnugt að ENTER-takkinn væri ónothæfur í umsagnardálkinum
Af þeim endarímuðu félagsritum sem ég hef lesið , þá var þetta eitt af þeim bestu. Í það minnsta eitt af 50 bestu.
- Fæðing hér: 3/1/10 22:29
- Síðast á ferli: 5/2/15 21:28
- Innlegg: 75